Η Διαλεκτική ως λογική των πραγματικών πράξεων ή μια σκηνή χίλιες αναλύσεις

«Η διαλεκτική είναι η λογική όχι μόνο της έρευνας, όχι μόνο της δημιουργίας επιστημονικών έργων, αλλά και των πραγματικών πράξεων, η λογική που υπεισέρχεται στη ζωή και στην πάλη, και υλοποιείται στις πιο υπαρκτές πράξεις που αλλάζουν την υπάρχουσα όψη του γύρω μας κόσμου» – Ε.Β. Ιλιένκοφ

Επιμέλεια: Γούσης Κώστας

Οι μάχες του λαού μας στο Σύνταγμα (Μέρος ‘Δ)

Το τελευταίο μέρος του μικρού αφιερώματος στη Γενική Απεργία του 43′ και τις συγκρούσεις στο σύνταγμα…

Γενική απεργία – καθολική συμμετοχή!

200000 άνθρωποι, το ένα τέταρτο του πληθυσμού της Αθήνας βαδίζουν με άδεια χέρια απέναντι στο χαλάζι των σφαιρών.

Δεν υπάρχει πλέον θέμα πολιτικής επιστρατεύσεως. Ο Λαός νίκησε!

Την επομένη, 5 του Μάρτη, όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι πειθαρχούν στο κάλεσμα και κατεβαίνουν στην απεργία. Οι διαδηλώσεις των δύο τελευταίων εβδομάδων κόστισαν ακριβά, οι Αθηναίοι όμως ετοιμάζονται για μιαν ακόμη φορά να αντιμετωπίσουν τα αυτόματα.

Προσυγκεντρώσεις γίνονται σε όλα τα σημεία της πόλης. Τα ρεύματα συγκλίνουν και η θάλασσα του Λαού της Αθήνας προσκρούει από τις πρώτες πρωϊνές ώρες σε μια πρωτοφανή κινητοποίηση των Γερμανοϊταλών. Όταν η πρώτη φάλαγγα ξεπροβάλλει στο χώρο της Ακαδημίας, τα αυτόματα αρχίζουν να βάλουν χωρίς διακοπή. Γερμανοί τοποθετημένοι στις στέγες, ρίχνουν χειροβομβίδες μέσα στη συμπαγή μάζα του πλήθους. Οι απώλειες είναι φοβερές. Μια δύναμη όμως ανώνυμη και αποφασιστική αναβλύζει από παντού και σπρώχνει και ποδοπατά τις πρώτες ζώνες ασφαλείας – 200000 άνθρωποι, το ένα τέταρτο του πληθυσμού της Αθήνας βαδίζουν με άδεια χέρια απέναντι στο χαλάζι των σφαιρών.

Οι μάχες του λαού μας στο Σύνταγμα (Μέρος ‘Γ)

Οι στρατιώτες δε θα μπορούν πια να περπατούν στους δρόμους της Αθήνας σαν σε υποταγμένη πόλη. Ο Λαός είναι έτοιμος να πάρει φωτιά σε κάθε στιγμή και να πολεμήσει.

Την επομένη, στο τηλεφωνικό κέντρο της Αθήνας, στην οδό Σταδίου, κυκλοφορεί η εντολή για απεργία. Η ατμόσφαιρα είναι ηλεκτρισμένη από τη διάθεση για αγώνα και η παμψηφία σχεδόν των υπαλλήλων παίρνει αμέσως μέρος σ’ αυτήν τη σχεδόν αυτοσχέδια απεργία. Η παράλυση των τηλεπικοινωνιών εκείνη την κρίσιμή ώρα είναι βαρύ χτύπημα. Η Γκεστάπο επεμβαίνει με τις συνηθισμένες της μεθόδους. Με την απειλή των όπλων, αρπάζει 200 υπαλλήλους που δε βρήκαν καιρό να το σκάσουν…Με κλωτσιές και χτυπήματα τους κλείνει στα υπόγεια του κτηρίου και μπροστά στην πόρτα στήνεται ενισχυμένη φρουρά.

Κατά το μεσημέρι, φτάνουν πολλά καμιόνια για να μεταφέρουν τους κρατούμενους στο άντρο της Γκεστάπο. Οι πόρτες ανοίγουν. Το υπόγειο όμως είναι άδειο. Από ένα μικρό άνοιγμα, που δεν το πήραν χαμπάρι οι Γερμανοί, όλοι οι κρατούμενοι, άνδρες και γυναίκες, κατόρθωσαν να φύγουν.

Οι μάχες του λαού μας στο Σύνταγμα (Μέρος ‘Β)

Το δεύτερο μέρος της αφήγησης…

“Όλοι στο Υπουργείο Εργασίας”. Αέρα!!

Μέχρι τώρα οι δυνάμεις της τάξης του κατακτητή περιορίζονται να πυροβολούν στον αέρα….Στους διαδηλωτές όμως φουντώνει ο ενθουσιασμός και πολλοί σκαρφαλώνουν στα δέντρα να μαζέψουν νεράντζια, τα μικρά εκείνα άγρια πορτοκάλια, που είναι σκληρά σαν βότσαλα. Τα πετούν στους φρουρούς που φυλάγουν τα παλιά βασιλικά ανάκτορα -σήμερα έδρα της κυβέρνησης. Το πλήθος ορμά μέσα στο κτήριο και σαρώνει τα πάντα στο διάβα του.

Απ’ έξω, η υπηρεσία τάξης ανατρέπεται και παραλύει. Ύστερα όμως από μερικά λεπτά, κάνουν την εμφάνισή τους καινούργια αποσπάσματα. Τα Φολκσβάγκεν και τα μηχανοκίνητα της Feldgendarmerie και των καραμπινιέρων ρίχνονται πάνω στο πλήθος που ξεχύνεται στους γύρω δρόμους.

Οι μάχες του λαού μας στο Σύνταγμα λυγίσαν τον παντοδύναμο εχθρό το ’43. Η ιστορία μας εμπνέει, μας διδάσκει μας καθοδηγεί …

Θεέ των αστών είσαι η αναιμία του περίστροφου

το πουκάμισό μου είναι η τελευταία σου ελπίδα

Ώ σημαία μου χαίτη του αιώνιου αγέρα

όπου νά ‘ναι σε σηκώνουν πάλι

οι γενιές των αρχαγγέλων.

(Ε. Κακναβάτος, Άνεμος Βαθυχαιτήεις)

παραπομπη: D. Eudes, Οι καπετάνιοι, εκδ. Εξάντας, Δεκέμβρης 1974, σ. 53-61

Το κείμενο αυτό δε χρειάζεται προλόγους. Η περιγραφή του γάλλου ιστοριογράφου D. Eudes είναι ανατριχιαστική.

Κάθε μέρα μέχρι και τη Γενική 48ωρη απεργία της Τρίτης και της Τετάρτης θα αναρτούμε στη Λέσχη από ένα μέρος αυτής της εποποιίας του λαϊκού κι εργατικού μας κινήματος.

Ένα το ιστορικό συμπέρασμα. Κανείς εχθρός δεν είναι ανίκητος!

Τον 21^ο αιώνα, η ιστορία όχι απλά δεν τέλειωσε, αλλά πάντα ξαναρχίζει πιάνοντας το νήμα από κει που πρέπει. Λίγο πριν τη μεγάλη μάχη …

Με επίγνωση των συσχετισμών και με ιστορική συνείδηση, με το μυαλό και την καρδιά ξανά παρόντες στα μεγάλα σαλπίσματα.

Εμπρός για τις μάχες της δικιάς μας εποχής! Καλό αγώνα να χουμε σύντροφοι..

Μέχρι τη νίκη… 

ΣΟΚ-Αποκάλυψη. Άγνωστος διάλογος Στρος Καν – Παπανδρέου

ΣΟΚ. Αποκαλυπτικός διάλογος Ντομινίκ Στρος Καν – Γιώργου Παπανδρέου, λίγες μέρες πριν από τη σύλληψη του Στρος Καν στη Νέα Υόρκη. Ο διάλογος αποκρύφτηκε από τα διεθνή μίντια, ενώ τα ντόπια παπαγαλάκια τον απέδωσαν στους Ψωμιάδη-Μπουρούση. Η «Λέσχη» σε πρώτη αποκλειστικότητα τον φέρνει στο φως…

Ακολουθεί ο διάλογος:

Γ.Π : Κύριε Ντομινίκ, καλημέρα, τι κάνετε;

Ν.Σ.Κ : Καλημέρα, Συγχαρητήρια αγόρι μου να πούμε.

Γ.Π : Ευχαριστώ πάρα πολύ.

Ν.Σ.Κ : Αυτό το ίδιο έχουν και οι δικοί μου, το ίδιο πράγμα, δεν μπορούν να κοιμηθούμε.

Γ.Π : Ναι, κύριε Ντομινίκ, καλά, δεν έχω κοιμηθεί.

Ν.Σ.Κ : Το ίδιο παθαίνουν κι οι άλλοι, οι δικοί μου, δεν μπορούν να κοιμηθούνε.

Γ.Π : Τόσο πολύ κύριε Ντομινίκ;

Οι ανακατατάξεις στο ΠΑΣΟΚ και οι αναγκαίες ανατάξεις της σκέψης μας

του Παναγιώτη Μαυροειδή

Tελικά τι θα γίνει με αυτούς τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ; Θα μετακινηθούν κατά του μεσοπρόθεσμου ή θα κοιτάξουν την βουλευτική βολή τους; Ο  (αντιπολιτευτικός προς τον Γιωργάκη) Βενιζέλος, θα σηματοδοτήσει μια νέα πορεία προς το ΠΑΣΟΚ; Ο αντι-μνημονιακός Παντελής Οικονόμου, γίνεται να μετατρέπεται ξαφνικά σε αρχιερέα του  διαρκούς μνημονίου;

Ας κοιτάξουμε πίσω από αυτή την κουρτίνα των ερωτημάτων..

Όλοι συζητάμε συχνά για το αν έφτασε επιτέλους (ή δυστυχώς) το τέλος της ‘’μεταπολίτευσης’’. Υπό συζήτηση. Κατά την γνώμη μου, για την  ελληνική αριστερά δεν έχει φτάσει ακόμη το τέλος των μεγάλων τραυμάτων της  οδυνηρής ήττας στην μεγάλη επαναστατική περίοδο της δεκαετίας του 40.  Οι ανεξίτηλες συνέπειες της, έχουν οδηγήσει προοδευτικά τις δυνάμεις της στο να χάσουν  την πολιτική αυτοπεποίθηση για πρωτογενή απεύθυνση στις κοινωνικές δυνάμεις που θα είχαν συμφέρον να στραφούν και να εκφραστούν από αυτήν.

Wake up. Ο Zack de la Rocha για τους αγώνες την Ελλάδα.

Ο μεγάλος Zack de la Rocha, τραγουδιστής των Rage Against the Machine, μιλά για την κρίση και τους αγώνες στην Ελλάδα, σε μια συναυλία από τις σπάνιες που κάνουν ακόμα μαζί.

Ξέρετε, αρχίζω και συγχύζομαι. Βλέποντας τις ειδήσεις τελευταία και ακούγοντας όλα αυτά τα κοινότυπα λόγια. Όλα αυτά τα λόγια για την Ιρλανδία και όλα αυτά τα λόγια για την Πορτογαλία και όλα αυτά τα λόγια για την Ισπανία και όλα τα λόγια για την Ελλάδα. Όλοι αυτοί λένε: ότι οι λαοί της Ιρλανδίας και της Ισπανίας και της Ελλάδας και της Πορτογαλίας την περάσανε πολύ εύκολα. Και οι ίδιες εταιρείες που διοικούν αυτούς τους σταθμούς, όπως το CNN, κέρδισαν τόσα πολλά από το στεγαστικό πρόβλημα και τη κρίση που δημιούργησαν. Οι ίδιοι άνθρωποι που δημιούργησαν τα προβλήματα και δημιούργησαν την οικονομική ύφεση, είναι οι πρώτοι που κατηγορούν ΕΣΑΣ για όσα έγιναν! Και έχω σιχαθεί, να το λένε ξανά και ξανά αυτό, ξέροντας πολύ καλά ότι ο λόγος που έχουμε συντάξεις, ότι ο λόγος που έχουμε διακοπές, ο λόγος που έχουμε οχτώ ώρες εργασία τη μέρα είναι ακριβώς οι δράσεις που κάνουν τα αδέλφια μας στην Ελλάδα τη στιγμή που μιλάμε. Οι άνθρωποι βγαίνουν στους δρόμους ενάντια στη πλούσια τάξη που μας έκλεβε όλους εδώ και χρόνια. Και μπροστά σε όλη αυτή τη προπαγάνδα θέλω να πω: Πρέπει να ενωθούμε εδώ Ευρώπη. Πέρα από τις εθνικές γραμμές. Πέρα από τις θρησκευτικές διαφορές. Πέρα από τις φυλετικές διακρίσεις. Γιατί οι γραμμές είναι ξεκάθαρες, είναι ή αυτοί ή εμείς.»

Και αν φεύγαμε από το Ευρώ και την ΕΕ;

του Γιάννη Κυριακάκη

Αν αυτά που λέμε είναι αναγκαία και απαραίτητα αλλά δεν μπορεί να τα υλοποιήσει η αστική εξουσία και καμιά αστική κυβέρνηση, γιατί αυτό να είναι εναντίον μας; Η αριστερά, συνηθισμένη επί δεκαετίες να ασκεί την πολιτική ως τέχνη του εφικτού, τα θέτει όλα στην κλίνη του Προκρούστη και τα μετρά ως εφικτά ή ανέφικτα. Για εμάς η πολιτική πρέπει να είναι η «τέχνη της πραγματοποίησης του αδυνάτου», σύμφωνα με την έκφραση της Μ. Χάρνεκερ. Ως εφικτό θα πρέπει να θεωρούμε κάθε φορά το κοινωνικά αναγκαίο.Αν σήμερα δεν έχουν συγκεντρωθεί οι απαιτούμενες δυνάμεις που θα υλοποιήσουν όσα λέμε και παλεύουμε, δεν σημαίνει ότι δεν θα δημιουργηθούν αύριο»ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ;

Η επανάσταση δεν θα μεταδοθεί τηλεοπτικά

του Θωμά Τσαλαπάτη

Την προηγούμενη Κυριακή, γράφοντας για τον πρόσφατα χαμένο Gil Scott Heron, βρέθηκα μπροστά στον πειρασμό να μεταφράσω το γνωστότερο τραγούδι/ποίημα του, «The revolution will not be televised».