Σχόλιο του Tariq Ali για το κίνημα στη Wall Street

Ενάντια στο Ακραίο Κέντρο

 Μετά την ελπιδοφόρα ταραχή στο Γουισκόνσιν, να ‘ναι αυτή η απαρχή ενός αιγυπτιακού καλοκαιριού στη Νέα Υόρκη; Η Άνοιξη το χει σκάσει καιρό τώρα από την καρδιά της πολιτικής ζωής στην Αμερική.  Οι παγεροί Χειμώνες των χρόνων των Ρέιγκαν και Μπους δεν έμελλε να ‘λιώσουν’ με τον ερχομό του Κλίντον ή του Ομπάμα: κούφιοι άντρες που κυβερνούν ένα κούφιο σύστημα όπου το χρήμα κυριεύει τα πάντα και το πολύ – δυσφημισμένο κράτος χρησιμοποιείται κυρίως για να διαφυλάσσει το οικονομικό στάτους κβο και να χρηματοδοτεί τους πολέμους του 21^ου αιώνα. Η συζήτηση, η σοβαρή δημόσια συζήτηση και η ειλικρίνεια έχουν πρακτικώς εξαφανιστεί από την τρέχουσα σύγχρονη ζωή στις Ηνωμένες Πολιτείες και τις πιο ακραίες εκδοχές της στην Ευρώπη, με τη Βρετανία «σαν κόκορας σε σωρό από κοπριά». Η ακροδεξιά έχει μικρά μεγέθη. Η άκρα Αριστερά ίσα που υπάρχει. Είναι το άκρο Κέντρο που κυριαρχεί στην πολιτική και οικονομική ζωή.

 Οι διαδηλωτές της Κατάληψης της Γουόλ Στριτ, συνειδητά ή υποσυνείδητα διαδηλώνουν ενάντια σε ένα σύστημα δεσποτικού χρηματιστικού κεφαλαίου, ενός βαμπίρ μολυσμένου με το μικρόβιο της απληστίας που προκειμένου να επιβιώσει, πρέπει να ρουφήξει το αίμα των μη – πλουσίων. Οι διαδηλωτές δείχνουν την περιφρόνησή τους για τους τραπεζίτες, για τους κερδοσκόπους και τα μίντια, τα πειθήνια έμμισθα όργανά τους που συνεχίζουν να επιμένουν ότι δεν υπάρχει εναλλακτική λύση. Από τότε που το σύστημα της Γουόλ Στριτ κυριάρχησε στην Ευρώπη, τοπικές εκδοχές αυτού του μοντέλου υπάρχουν κι εδώ. Οι νέοι άνθρωποι που ψεκάζονται με χημικά από το Αστυνομικό Τμήμα της Νέας Υόρκης, μπορεί να μην έχουν επεξεργαστεί το τι θέλουν ακριβώς, αλλά ξέρουν εκατό τοις εκατό ενάντια σε τι παλεύουν. Κι αυτό είναι μια σημαντική αρχή.

Tariq Ali, 30 Σεπτεμβρίου 2011

Μετάφραση: Αγγελική Ερωτοκρίτου

Πηγή: London Review of Books