Το ζήτημα της κυβέρνησης και η συζήτηση στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ: Θεωρητική αναζήτηση και αντιπαράθεση μελλοντολογίας ή διαφοροποίηση πολιτικών ιεραρχήσεων και προτάσεων;

του Θάνου Ανδρίτσου

Το ζήτημα της κυβέρνησης και η συζήτηση στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Θεωρητική αναζήτηση και αντιπαράθεση μελλοντολογίας ή διαφοροποίηση πολιτικών ιεραρχήσεων και προτάσεων;

 

Ένα σύντομο σχόλιο

 

Ένα από τα ζητήματα που με εντονότερο τρόπο έχουν ανοίξει στη συζήτηση προς τη 2^η Συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι αυτό της κυβέρνησης και της στάσης της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς απέναντι της. Ο διάλογος είναι πλούσιος, βαθύς, συχνά έντονος και γίνεται παράλληλα σε συνελεύσεις τοπικών επιτροπών αλλά και μέσω σοβαρών κειμένων, εκδηλώσεων περιλαμβάνοντας χιλιάδες αγωνιστές, οργανωμένους και ανένταχτους, διανοούμενους, πολιτικές δυνάμεις εκτός ΑΝΤΑΡΣΥΑ κ.α.

Κρίση κατοικίας στην Ελλάδα: παρελθόν και παρόν, οικιστικό απόθεμα και διαδικασίες πρόσβασης

ΠΗΓΗ: http://akea2011.wordpress.com

Της Βάσω Καλαμά

Η υπαγωγή της Ελλάδας στο Μνημόνιο των ΔΝΤ/ΕΕ/ΕΚΤ και η συνεπακόλουθη κατακόρυφη άνοδος της ανεργίας και πτώση του βιοτικού επιπέδου, η πρωτοφανής  υπερφορολόγηση της κατοχής ακίνητης περιουσίας και πάνω απ’ όλα η ορατή δια γυμνού οφθαλμού πλέον αύξηση του αριθμού των αστέγων, αποτελούν ίσως το περίγραμμα του σύγχρονου φαινομένου που θα μπορούσαμε να ονομάσουμε κρίση κατοικίας. Στην τρέχουσα κρίση κατοικίας διακρίνουμε την εξής ιδιαιτερότητα: ενώ σε παλαιότερες κρίσεις (π.χ. μετά την μικρασιατική καταστροφή, μετά τον εμφύλιο) η κρίση συνίστατο στην έλλειψη κατοικιών,σήμερα έχουμε ταυτόχρονα ανθρώπους που χάνουν το σπίτι τους και ένα τεράστιο κενό οικιστικό απόθεμα. Πρόκειται λοιπόν καλύτερα για κρίση των συστημάτων πρόσβασης στην κατοικία.

Στην παρούσα εργασία γίνεται μια εκτενής ιστορική αναδρομή στο θέμα, απαραίτητη για την ερμηνεία της σημερινής κατάστασης. Η πριμοδότηση της μικρής ιδιοκτησίας από καταβολής Ελληνικού κράτους οδηγεί στην ιστορική επίλυση του ζητήματος της κατοικίας μέσω του συστήματος της αυθαίρετης δόμησης και της αντιπαροχής. Την αυξημένη οικοδομική δραστηριότητα και την υψηλή ζήτηση μέχρι και τη δεκαετία του 1970 ακολουθεί η περίοδος της σχετικής στασιμότητας και της προαστειοποίησης της δεκαετίας του 1980. Η είσοδος των μεταναστών κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990 ξαναβάζει στην αγορά ακινήτων το κενό απόθεμα του κέντρου, για να ακολουθήσει τη δεκαετία του 2000 η είσοδος στην ΟΝΕ, η πτώση των επιτοκίων, η εξάρτηση της κατοικίας από το τραπεζικό κεφάλαιο και η τεράστια αύξηση του αποθέματος.

Κάτω ο έρωτάς σας! Κάτω η τέχνη σας! Κάτω το καθεστώς σας! Κάτω η θρησκεία σας!

Με μια μόνο γρήγορη ματιά στις ειδήσεις των τελευταίων ημερών, θυμόμαστε ξανά πώς όριζε τη μάχη μας ο μεγάλος Βλαδίμηρος.

 

Κάτω ο έρωτάς σας! Κάτω η τέχνη σας! Κάτω το καθεστώς σας! Κάτω η θρησκεία σας!

Κάτω η τέχνη σας

Γιάννης Πλούταρχος: Θα ψήφιζα Χρυσή Αυγή αν έλυνε τα προβλήματα των Ελλήνων

Εργοστάσιο Ζανον- Αργεντινή. Επιτυχημενο πειραμα αυτοδιαχειρισης.

του Θάνου Ανδρίτσου

Από τη συνάντηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ με τον Raul Godoy από το εργοστάσιο της Zanon και τον Wladek Flakin από τη διεθνή πρωτοβουλία αλληλεγγύης.

Εργοστάσιο Ζανον, Αργεντινή

Επιτυχημενο πειραμα αυτοδιαχειρισης

Στόχος παραμένει η κατάληψη της εργατικής εξουσίας

Την πλούσια εμπειρία και τα πολύτιμα πολιτικά συμπεράσματα από τα πειράματα εργατικής αυτοδιαχείρισης των εργοστασίων της Αργεντινής μετέφερε κατά την επίσκεψη του στην Ελλάδα ο Raul Godoy από το σωματείο εργαζομένων του κατειλημμένου εργοστασίου κεραμοποιίας της Zanon. Στα πλαίσια της διεθνούς περιοδείας αλληλεγγύης, ενημέρωσης και συγκρότησης πολιτικών επαφών, ο ίδιος μαζί με δύο μέλη της διεθνούς πρωτοβουλίας στήριξης, επισκέφτηκε την Ελλάδα και συμμετείχε σε δύο εκδηλώσεις στην Αθήνα (μια από το Δίκτυο Επισφαλώς Εργαζομένων και Ανέργων και μια από τα σωματεία Βιβλίου Χάρτου και εργαζομένων στα φροντιστήρια καθηγητών) και μια στη Θεσσαλονίκη (όπου συναντήθηκε με το εργοστάσιο της ΒΙΟΜΕ).

Το ζήτημα της κατοικίας στις πόλεις της κρίσης

Η Αριστερή Κίνηση Εργαζόμενων Αρχιτεκτόνων (ΑΚΕΑ) συνδιοργανώνει με το Στέκι Μεταναστών, εκδήλωση – συζήτηση με θέμα “το ζήτημα της κατοικίας στις πόλεις της κρίσης”. Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα 27 Μαΐου στο παρκάκι της Τσαμαδού 10 στα Εξάρχεια (δείτε εδώ) στις 7:00μμ και θα εισηγηθούν η Βάσω Καλαμά (αρχιτεκτόνισσα ΕΜΠ, ΜΔΕ Πολεοδομίας Χωροταξίας ΕΜΠ), εκπρόσωπος του Δικτύου Κοινωνικής Αλληλεγγύης Εξαρχείων – Νεάπολης – Μουσείου (ΔΙ.Κ.Α.ΕΞ.) και ο Μάνος Σκούφογλου (αρχιτέκτονας ΕΜΠ, ΜΔΕ Πολεοδομίας Χωροταξίας ΕΜΠ). Θα υπάρξει επίσης παρέμβαση από τις Μαρία Μαντουβάλου και Μαρία Μαυρίδου από την Αρχιτεκτονική Σχολή του ΕΜΠ και τον τομέα Πολεοδομίας – Χωροταξίας.

Ο κίνδυνος σήμερα αφορά τη συντριβή των εργατικών κατακτήσεων και επιστροφή σε έναν σύγχρονο Μεσαίωνα

Λεωνίδας Βατικιώτης*

Η παρούσα συνέντευξη του Λεωνίδα Βατικιώτη περιλαμβάνεται στο αφιέρωμα για την Κυβέρνηση της Αριστεράς στον τόμο 9 της Μαρξιστικής Σκέψης. Ο αναγνώστης θα βρει επίσης αφιερώματα στις ιστορικές εμπειρίες από την Κυβέρνηση της Αριστεράς, τα 130 χρόνια από το θάνατο του Μαρξ και τα 70 χρόνια από τη διάλυση της Κομμουνιστικής Διεθνούς.

ΕΡ.: Τον Ιούνιο του 2012 ο ΣΥΡΙΖΑ απέτυχε οριακά να αναδειχτεί πρώτο κόμμα, σήμερα όμως είναι διάχυτη η εντύπωση ότι θα υπερισχύσει στις επόμενες εκλογές και θακληθεί να σχηματίσει κυβέρνηση. Για τον απλό κόσμο που πλήττεται από την κρίση αυτό αποτελεί μια ελπίδα και ένα βήμα εμπρός. Ποιοι όμως είναι οι όροι ώστε αυτό το βήμα να μη μείνει μετέωρο και να οδηγήσει σε ουσιαστικές ριζοσπαστικές αλλαγές;

ΑΠ.: Η υλοποίηση ουσιαστικών ριζοσπαστικών αλλαγών θα εξαρτηθεί από τα βήματα που θα επιτευχθούν στον πυρήνα της Πολιτικής που είναι η οργάνωση του λαού σε αυτοτελή όργανα (ανταγωνιστικά με το κράτος και την αστική πολιτική) και η αναγέννηση του εργατικού κινήματος.

Ο Ρόλος της Ψυχολογίας στις Κοινωνικές Επαναστάσεις

Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Intellectum», τευχος 9, Ιούνιος 2012, του Αντώνη Γαλανόπουλου

Το ρεύμα της Απελευθερωτικής Ψυχολογίας στη Λατινική Αμερική και η Ανάγκη Επέκτασής του στην Ευρώπη σήμερα

Στο παρόν άρθρο θα επιχειρηθεί η ανάδειξη της πολιτικής διάστασης της Ψυχολογίας κι ιδιαίτερα η πολιτική της χρήση σε περιόδους κρίσεων. Αρχικά θα δείξουμε πως ο κυρίαρχος λόγος χρησιμοποιεί την ψυχολογία για να αποπολιτικοποιήσει και να ψυχιατρικοποιήσει τα κοινωνικά φαινόμενα. Στη συνέχεια θα επιχειρήσουμε να ακυρώσουμε το επιχείρημα της ουδετερότητας που κομίζουν οι κυρίαρχες ψυχολογικές θεωρίες και τέλος θα παρουσιάσουμε το ρεύμα της απελευθερωτικής ψυχολογίας, το οποίο αναγνωρίζει τον πολιτικό του ρόλο θέτοντας τον εαυτό του στο πλευρό του αγωνιζόμενου λαού.

Οι ψυχολόγοι συγκαταλέγονται στην ομάδα των ειδικών που συν-αρθρώνουν τον κυρίαρχο λόγο περί κρίσης την τελευταία τριετία. Χωρίς καθυστέρηση, οι «κυρίαρχοι» ψυχολόγοι πήραν θέση θέτοντας την Ψυχολογία στην υπηρεσία του κοινωνικο-οικονομικού κατεστημένου και προκρίνοντας ως βασικό στόχο την προσαρμογή των πολιτών στα νέα δεδομένα. Αυτό, άλλωστε, κάνει διαχρονικά η κυρίαρχη Ψυχολογία στη Δύση με τα αυταρχικά και συντηρητικά διαγνωστικά εγχειρίδια, τα τεστ νοημοσύνης για τη διαλογή των κατάλληλων στρατιωτών κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και τα ψυχιατρικά άσυλα για τον εγκλεισμό των «μη κανονικών» (Φουκώ).^[1]

Καλοκαίρια μεγάλα σαν τη γροθιά μας. (Ο Θ. Τσαλαπάτης στα Κρατικά Βραβεία Λογοτεχνίας)

Θα ήθελα να ευχαριστήσω την επιτροπή για την τιμή που μου έκανε, καθώς επίσης και τις εκδόσεις Εκάτη, τον Κώστα και τον Χρήστο Νικολάκη για την συνεργασία και τον τρόπο με τον οποίο με αντιμετώπισαν.
Είναι πολλοί, τόσοι πολλοί αυτοί που θα θελα να ευχαριστήσω. Γονείς και αδερφούς, φίλους και αδερφούς. Πολλοί από αυτούς βρίσκονται εδώ. Και πολλοί από αυτούς απουσιάζουν. Φυσικά κάτι τέτοιο δεν είναι πρωτόγνωρο για μας. Για τη γενιά μου η απουσία των φίλων έχει γίνει μέρος της δικής μας παρουσίας, το πέρα τους μέρος του δικού μας εδώ. Είμαστε η γενιά η μεγαλωμένη στους γκισέδες των αεροδρομίων, στις ξενόγλωσσες ηλεκτρονικές αιτήσεις για δουλειά ή για σπουδές κάπου μακριά, μετρώντας μέρες ανάμεσα σ ένα ‘’που βρίσκεσαι;’’ Και σ ένα ‘’αντίο’’.
Και εσύ βρίσκεσαι εδώ και λες τι κάνω; Πως ζω; Και πώς να γράψω; Περπατάς ανάμεσα στους απολυμένους, στους ανέργους και τους άστεγους, τους τοξικοεξαρτημένος και τους ξεριζωμένους, μέσα στη διαστροφή των λέξεων: άνθρωποι ονομάζονται λαθραίοι, άρρωστες γυναίκες υγειονομική βόμβα, εγκληματικές συμμορίες νεοναζί ρατσιστών βαφτίζονται πολιτικά κόμματα, η καταστολή ονομάζεται προστασία, τα βασανιστήρια σωφρονισμός. Με ποιες λέξεις να γράψεις; Και να γράψεις για αυτά; να γράψεις με αυτά; Να γράψεις παρ όλα αυτά; Τελικά απλώς γράφεις και αν είσαι τυχερός ο κόσμος που σου δόθηκε θα βρεθεί στις λέξεις. Σε όλες αυτές τις λέξεις που έρχονται από μακριά, που σου υπενθυμίζουν και σου επιβάλλουν ειλικρίνεια

Βιομηχανικό προλεταριάτο στην Κύπρο: Η βιομηχανία Fast Food

του Κωνσταντίνου Κωνσταντίνου

Αφιερώνεται στην Ραντκα Νικόλοβα που απεβίωσε εν ώρα εργασίας στα σύγχρονα κάτεργα της Pizza Fan

Υπάρχει βιομηχανικό προλεταριάτο; Και μάλιστα στην Κύπρο; Η απάντηση που δίνει το κείμενο όχι μόνο αφορά όλες τις ανεπτυγμένες χώρες αλλά έχει μεγαλύτερη ισχύ εκτός Κύπρου, μιας και πραγματεύεται ένα τομέα που είναι εξ ορισμού πανομοιότυπος διεθνώς (franchise). Μάλιστα η Κύπρος παίρνεται μόνο ευκαιριακά και για προσωπικούς λόγους και η αναφορά σε αυτήν καταλαμβάνει ένα πολύ μικρό κομμάτι του κειμένου.

Γ. Κυρίτσης: Η καταστολή δεν έχει όρια, πειραματόζωο οι Σκουριές

Του Χρήστου Αβραμίδη

αναδημοσίευση από  Κοίτα τον ουρανό

Τις περασμένες εβδομάδες γίναμε μάρτυρες μια μεγάλης τρομοκρατικής ενέργειας. Δεν μιλάμε μόνο για τις βόμβες στην Βοστώνη, αλλά για την ελληνική κυβέρνηση που οργάνωσε ένα χολιγουντιανό σχέδιο στην Ιερισσό Χαλκιδικής και φυσικά την Ελληνική Αστυνομία που δεν δίστασε να εκτελέσει τις εντολές. Σπασμένες πόρτες, παιδιά που κλαίνε και «όργανα της τάξης»  που τους λένε να σκάσουν γατί έτσι και αλλιώς δεν θα ξαναδούν τον πατέρα τους. Ένας αστικός μύθος λέει ότι στην χούντα κοιμόντουσαν με τις πόρτες ανοιχτές, και νομίζουμε πως η σημερινή…δημοκρατία το επιβεβαιώνει με τον καλύτερο τρόπο, αφού αν δεν έχεις την πόρτα σου ανοιχτή, μπορεί και να στην σπάσουν.