Αφιέρωμα ΕΡΤ3: Έργα και ημέρες της Χούντας

Επιμέλεια: Μαρία Γραμμένου

 

 

Μπορεί να κατέλυσαν τη δημοκρατία, την ελευθερία, τα εργασιακά δικαιώματα, μπορεί ακόμη – ακόμη να κατέλυσαν τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα με παρακολουθήσεις και βασανιστήρια, αλλά … συνέβαλλαν στην οργάνωση και την ανάπτυξη της χώρας και το έκαναν μάλιστα με τα χέρια… καθαρά…

Ο λόγος, φυσικά, για την συνομωσία των συνταγματαρχών, και το πραξικόπημα που έγινε σαν σήμερα, 21 Απριλίου του 1967.

Ας εξετάσουμε όμως τα πράγματα από την αρχή…

Στην διάρκεια του ψυχρού πολέμου η εμπλοκή των Η.Π.Α. στην εσωτερική πολιτική πολλών περιφερειακών χωρών ήταν γεγονός. Αυτό αντικατοπτρίζεται με την επιβολή στρατιωτικών καθεστώτων σε μία προσπάθεια αναρρίχησης στην κυβέρνηση προσώπων φίλα προσκείμενων σε αυτές. Ως παράδειγμα φέρνουμε την Τουρκία, το Ιράν και την Λατινική Αμερική.

Η Ελλάδα δεν αποτέλεσε εξαίρεση. Η δραστηριοποίηση του Παπαδόπουλου προς αυτήν την κατεύθυνση μπορεί να αποδειχθεί και μέσα από τα οικονομικά σκάνδαλα της εποχής.

Ως προϋπόθεση για τα σκάνδαλα στα οποία θα αναφερθούμε υπήρξε φυσικά η διασφάλιση της ασυλίας των διαπλεκόμενων. Η μελλοντική ασυλία διασφαλίστηκε με την διάταξη που όριζε την άρση ασυλίας έπειτα από τη σύμφωνη γνώμη των συναδέλφων και την παραγραφή των αδικημάτων έπειτα από ορισμένο χρονικό διάστημα.

Ακόμη, οι μισθοί των ανώτερων στελεχών αυξήθηκαν, αυτός του πρωθυπουργού υπερδιπλασιάστηκε από 23 στις 45 χιλ δραχμές, των υπουργών από 22 σε 35, ενώ θεσπίστηκαν για πρώτη φορά στη ιστορία τα εκτός έδρας επιδόματα. Την στιγμή που ο μέσος μισθός δεν υπερέβαινε τις 4,000 δραχμές.

Ταυτόχρονα με αυτά αρχίζουν να διαθέτουν υψηλές θέσεις σε συγγενείς και φίλους. Ο Μακαρέζος διόρισε υπουργό Γεωργίας (κι αργότερα Βορείου Ελλάδος) τον κουνιάδο του, Αλέξανδρο Ματθαίου. Ο Λαδάς έκανε ένα ξάδερφό του διοικητή της Ανωτάτης Στρατιωτικής Διοίκησης Εσωτερικού και Νήσων και ο άλλος Γ.Γ. Κοινωνικών Υπηρεσιών. Ο γαμπρός του Παττακού Αντρέας Μεϊντάσης συνεργάστηκε με τον Δήμο Αθηναίων.  Τα αδέρφια του Παπαδόπουλου, αναρριχήθηκαν ταχύτατα, ο Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος ως στρατιωτικός ακόλουθος, Γ.Γ. του Υπ. Προεδρίας, Περιφερειακός Διοικητής Αττικής, ο Χαράλαμπος Παπαδόπουλος ως Γ.Γ. Δημ. Τάξεως.

Η επιρροή των Η.Π.Α. και των βιομηχάνων αποδεικνύεται από την υπουργοποίηση υπαλλήλου του Τομ Πάππας (βασικού χρηματοδότη του Νίξον) στο υπουργείο δημόσιας τάξης. Υπέρ του οποίου υλοποιήθηκε σύμβαση με την Coca– Cola, η οποία βύθισε την ελληνική βιομηχανία αναψυκτικών.

Ληστρική για το δημόσιο αποδείχθηκε και αυτή με την εταιρεία Litton. Όπως παραδεχόταν στις Η.Π.Α. ο υπεύθυνος του προγράμματος: «Το κέρδος μας είναι φυσικά δυσανάλογα μεγάλο, επειδή δεν έχουμε κάνει βασική επένδυση. Η επένδυση είναι το καλό μας όνομα».

Αλλά και η σύμβαση με τον Μακαρέζο με τον αμερικανό εργολάβο Ρόμπερτ Μακντόναλντ, στην οποία το ελληνικό δημόσιο επιβαρύνθηκε με 1,5 δις δραχμές.

Αλλά και στον κατεξοχήν χώρο της δικτατορίας, τις ένοπλες δυνάμεις, τα σκάνδαλα έδιναν κι έπαιρναν με καθόλου αμελητέες προμήθειες στους εξοπλισμούς και στα τρόφιμα.

Για να γίνει αντιληπτή η διαπλοκή σε αυτό το καθεστώς, αρκεί να πούμε ότι η διένεξη μεταξύ των μεγαλύτερων τζακιών της χώρας, Ωνάσης, Νιάρχος, Λάτσης, Βαρδινογιάννης και Ανδρεάδης, για τα ελληνικά διυλιστήρια αποτυπώθηκε με έκτακτους ανασχηματισμούς, αλλά και απόπειρες πραξικοπημάτων. Ενώ, λύθηκε μετά από υποχώρηση του Ωνάση και παραχώρησή τους στους Λάτση, Βαρδινογιάννη και Ανδρεάδη.

Ίσως το πιο διάσημο σκάνδαλο αφορούσε το «εθνικό τάμα» της ανέγερσης του ναού του Σωτήρος στα Τουρκοβούνια. Ακόμη και η σύσταση ειδικού ταμείου έγινε για την διαχείριση των χρημάτων υπέρ της ανοικοδόμησης. Στο τέλος, όμως, το 90% των χρημάτων του, γύρω στα 406 εκ δραχμές καταναλώθηκαν πριν καν την διεκπεραίωση του σχεδίου.  «Φαίνεται ότι ο Ναός του Σωτήρος, που πρόκειται να ανεγερθή πάνω στα Τουρκοβούνια, θα είναι απ’ τους πιο θαυματουργούς στη χώρα μας», σχολίαζαν τις επόμενες μέρες τα «Νέα». «Γιατί, πριν ακόμα κτισθή, πριν καν γίνουν τα σχέδια για την κατασκευή του, δαπανήθηκαν -λες από θαύμα- τα 406 εκατομμύρια δραχμές […]Αφού λεφτά δεν υπάρχουν πια, αφού ούτε καν τα σχέδια του ναού δεν έχουν γίνει ακόμη, η υπόθεση αυτή θα πρέπει να λήξη εδώ και όλοι θα φροντίσουμε να ξεχασθή».

Η απόκρυψη αυτών των σκανδάλων από τον τύπο δεν θεωρούμε ότι οφείλεται αποκλειστικά στην έντονη λογοκρισία, αλλά και στην έντονη διαπλοκή των πρωταγωνιστών του και στη σημερινή πολιτική ελίτ.

Όπως είπε λοιπόν και ο Νίκος Μιχαλολιάκος πρώτος γραμματέας της νεολαίας της ΕΠΕΝ που διόρισε ο Παπαδόπουλος, «ο τόπος είδε προκοπή μόνο επί Γεωργίου Παπαδόπουλου και 21ης Απριλίου»…

Σαν σήμερα, λοιπόν, έλαβε χώρα το πραξικόπημα του ’67, η «επανάσταση» όπως την αποκάλεσε ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Δημήτρης Χριστογιάννης.

Και όντως, δεν άλλαξαν πολλά από τότε… Η καταπάτηση του Συντάγματος, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τα βασανιστήρια, οι παρακολουθήσεις, η βίαιη καταστολή, ο έλεγχος του τύπου, όπως φανερώνει και το κλείσιμο της ΕΡΤ .