Η ΕΡΤ3 και η εκπομπή Zona Rosa 196 χρόνια μετά την γέννηση του Μαρξ, παρουσιάζουν ένα μικρό αφιέρωμα για τον μεγάλο φιλόσοφο. Ο συγγραφέας και δημοσιογράφος Νίκος Μπογιόπουλος μιλάει για τον Μαρξισμό και υποστηρίζει ότι στις σημερινές συνθήκες είναι πιο επίκαιρος από ποτέ . Στην παρουσίαση της εκπομπής, ο Σταύρος Πανούσης και ο Χρήστος Αβραμίδης.
Η εκπομπή Zona Rosa, «Απαγορευμένη Ζώνη» της τηλεόρασης, έφτασε τα 4 επεισόδια. Στην αρχή υπάρχει ένα αφιέρωμα στην κραυγή σαν τρόπο αντίστασης, ενώ στην συνέχεια συζητούμε για το θέμα αλλά και για πολλά ακόμα με τον Δημήτρη Ζερβουδάκη. Εν συνεχεία ακολουθεί ένα ρεπορτάζ για το Δίκτυο Ανέργων και επισφαλώς εργαζομένων που διαγράφει τα πρόστιμα στα λεωφορεία. Επιπλέον υπάρχει ένα αφιέρωμα στη ΒΙΟΜΕ που διοργανώνει ένα Πανελλαδικό Διήμερο στις 11-12 Μαίου. Ακολουθεί ένα ρεπορτάζ για τις διαδηλώσεις στην Κρήτη ενάντια στην ρίψη των Χημικών της Συρίας στην Μεσόγειο Θάλασσα. Τέλος, υπάρχει ενημέρωση από τις εκδηλώσεις της εβδομάδας πρωτού κλείσει η εκπομπή με ένα αφιέρωμα της Μαρίας Γραμμένου για την Γκουέρνικα. Στην παρουσίαση της εκπομπής, ο Σταύρος Πανούσης και ο Χρήστος Αβραμίδης. Συνέχεια
Η Ελεύθερη ΕΡΤ φιλοξενεί τον Γιώργο Θεοδωρίδη, μέλος των «water warriors» μιας συλλογικότητας που συστάθηκε προκειμένου να ακυρωθεί με αγώνα, η ιδιωτικοποίηση του νερού. Άμεσος στόχος, αποτελεί η διενέργεια του δημοψηφίσματος έτσι ώστε ο λαός της Θεσσαλονίκης να μπορέσει να εκφραστεί δημοκρατικά, σε σχέση με την τύχη του Δημόσιου Αγαθού. Ανάμεσα στα άλλα, θα γίνει μια ανάλυση, στο γιατί το νερό και συγκεκριμένα η ΕΥΑΘ, δεν πρέπει να περάσει στα χέρια ιδιωτών. Στην παρουσίαση της εκπομπής ο Σταύρος Πανούσης και ο Χρήστος Αβραμίδης
Με αφορμή το θάνατο του Ernesto Laclau, σκέφτηκα να παραπέμψω σε μια αποστροφή του ρητορικού Λόγου του, που μου φαίνεται πως αναπαράγει το πρόβλημα συνολικά του μετανεωτερικού Λόγου. Θα ακολουθήσει σχόλιο-ανάλυση του αποσπάσματος (μεγάλα γράμματα, υπογραμμίσεις και έντονα γράμματα οι δικές μου παρεμβάσεις στο κείμενο):
»Αντί για ενδογενείς περιορισμούς της μαρξιστικής παράδοσης θα μιλούσα μάλλον για περιορισμούς που ο μαρξισμός μοιράζεται με το σύνολο της κοινωνιολογικής παράδοσης του 19ου αιώνα. Ο κυριότερος από τους περιορισμούς αυτούς είναι ο »αντικειμενισμός» στην κατανόηση των κοινωνικών σχέσεων, που τελικά ανάγεται στη »μεταφυσική της παρουσίας» η οποία ενυπάρχει σε όλες τις κοινωνιολογικές κατηγορίες. Με άλλα λόγια, η ιδέα ότι η κοινωνία είναι δυνατόν να κατανοηθεί ως αντικειμενικό και συνεκτικό σύνολο, με βάση θεμέλια και νόμους κίνησης που είναι νοητικώς καταληπτά. Αντιθέτως, η δική μας άποψη επιβεβαιώνει τον καταστατικό και αρχέγονο χαρακτήρα της αρνητικότητας. Κάθε κοινωνική τάξη (order) λοιπόν είναι σε θέση να αυτοεπιβεβαιώνεται μόνο στο βαθμό που καταπιέζει ένα »καταστατικό έξωθεν» που την αρνείται. Αυτό σημαίνει, επίσης, ότι η κοινωνική τάξη δεν επιτυγχάνει ποτέ να συγκροτήσει τον εαυτό της ως αντικειμενική τάξη. Υπ’αυτήν ακριβώς την έννοια τονίσαμε τον αποκαλυπτικό χαρακτήρα του ανταγωνισμού: Εκείνο που καθιστά αντιληπτό ο ανταγωνισμός είναι η τελική αδυνατότητα της κοινωνικής αντικειμενικότητας. Ο μαρξισμός είχε συγκροτηθεί ως μια ουσιωδώς αντικειμενιστική αντίληψη, ως επιβεβαίωση της ορθολογικότητας του πραγματικού στο πλαίσιο των καλύτερων εγελιανών παραδόσεων. Η ριζικά συνεκτική ιστορία που συγκροτεί η ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων και οι συνδυασμός της με διάφορες μορφές σχέσεων παραγωγής είναι μια ιστορία χωρίς «έξωθεν». Συνέχεια
Το επαναστατικό και ερωτικό στοιχείο, η ήττα αλλά και η μελαγχολική αισιοδοξία, εγγράφονται στο έργο του διαπερνώντας κάθε κύτταρο του αναγνώστη. Ο Γερμανικός Ρομαντισμός, ο κριτικός ρεαλισμός, ο υπαρξισμός, ο Ρίλκε, ο Ντοστογιέφσκι, ο Μαρξ και πολλοί άλλοι, εισβάλουν στο έργο του και το καθιστούν μια ενεργή αντίφαση, πάντα έτοιμη να εκραγεί.
Η »ηγεμονία» έχει γίνει η λέξη φετίχ της δυτικής Αριστεράς τα τελευταία χρόνια, ιδίως μετά τη πτώση της ΕΣΣΔ, αλλά και πιο πριν, υπό την επίδραση της ευρωπαικής σοσιαλδημοκρατίας, μέσα από την ρεφορμιστική επανερμηνεία του έργου του Γκράμσι.
Ο Γκράμσι μας δίνει για το Κράτος τη φόρμουλα »καταναγκασμός+συναίνεση», πολιτισμική και ιδεολογική-αξιακή ηγεμονία θωρακισμένη με καταναγκασμό. Μιλά για «τη διπλή φύση του Μακιαβελικού Κενταύρου» τη »θηριώδη και την ανθρώπινη, της βίας και της συγκατάθεσης, της εξουσίας και της ηγεμονίας, της βιαιότητας και της πολιτισμένης συμπεριφοράς». Όπως σημειώνει ο Μ.Τρικούπης στο έργο του Πολιτική και Φιλοσοφία στον Γκράμσι, κάνοντας κριτική για τη σύγχυση δικτατορίας προλεταριάτου-ηγεμονίας στον Λουτσιάνο Γκρούπι και τον Πουλαντζά: Συνέχεια
Στην επέτειο του δασκάλου και αγωνιστή Σάββα Μετοικίδη, η Λέσχη επιλέγει να αναδημοσιεύσει ένα κείμενο που έγραψε ο ίδιος για τους νικηφόρους αγώνες του εκπαιδευτικού κινήματος.
Αυτοί οι αγώνες δεν δικαιώθηκαν, αλλά δεν πήγαν και χαμένοι
(Σταχυολόγηση από μια 20ετία αγώνων στην εκπαίδευση)
Του Σάββα Μετοικίδη *
«Φτάνεις κι εσύ κάποτε να πιστέψεις πως σάπισαν
όλα τα περάσματα πως αμείλιχτοι φύλακες
στέκονται ορθοί σε κάθε γωνιά.
Πολλές φορές η νύχτα ξέρει να σου μιλά σα μια
θανάσιμη ηδονική φίλη μα εσύ δε θες να την ακούς,
ζητάς μια λάμπα, τίποτε άλλο από μιαν ελάχιστη λάμπα,
μια λάμπα τόσο ταπεινή μέσα σε τούτο το σκοτάδι».
Μανόλης Αναγνωστάκης «Εποχές 2» Συνέχεια
Του Κώστα Παλούκη
Πρόσφατα ένας ευρύς κύκλος ανθρώπων στην Ελλάδα, κυρίως νεώτεων ηλικιών, έχουν θαμπωθεί με την σειρά GamesofThrones[1]. Παράλληλα, αν και λιγότεροι παρακολούθούν δύο άλλες σειρές, το βρετανικό DowntonAbbey[2] και το επίσης βρετανικό TheBorgias[3]. Η καθημερινή αναφορά τόσων ανθρώπων σε αυτές τις σειρές προκαλεί εκ των πραγμάτων το ενδιαφέρον. Πολλοί έχουν γράψει και σχολιάσει θετικά ή αρνητικά αυτές τις σειρές. Μάλιστα, ακόμα και ο Ριζοσπάστης, μέσα από έναν μάλλον οικονομίστικο άρθρο προσπάθησε να δώσει μια μαρξιστική προσέγγιση. Συνέχεια
του Κώστα Φαγογένη
Τον περασμένο χειμώνα πραγματοποιήθηκε στην Κέρκυρα ένα ενδιαφέρον συνέδριο για τους υπερρεαλιστές ποιητές Ανδρέα Εμπειρίκο και Νίκο Εγγονόπουλο, με γενικό τίτλο «Άνευ ορίων, άνευ όρων».
Αυτή ακριβώς η έκφραση έρχεται και επανέρχεται στο μυαλό μου καθώς παρακολουθώ την προεκλογική περίοδο στην Κέρκυρα. Και ειδικά παρακολουθώντας την άνευ όρων και ορίων διολίσθηση του Σύριζα από «αντιμνημονική» δύναμη σε μια, για να χρησιμοποιήσω και την έκφραση ενός υποψηφίου του, μεταμνημονική δύναμη, που όλα τα «πλένει» και όλα τα «καθαρίζει».
Και εξηγούμαι. Στην Κέρκυρα το επίσημο μνημονιακό ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου κατεβαίνει στην δημοτικές εκλογές με την δημοτική παράταξη του Συριζα, που έχει επικεφαλής τον γραμματέα της Νομαρχιακής επιτροπής του Συριζα Κέρκυρας Κ. Νικολούζο.
Δείτε εδώ το βίντεο της ανακοίνωσης από πλευράς των στελεχών του ΠΑΣΟΚ
http://www.corfutime.gr/?p=19233
και εδώ την δήλωση του υποψηφίου δημάρχου του Σύριζα Κέρκυρας
http://www.corfutime.gr/?p=19236
Στα δύο αυτά βίντεο οι αξιοσέβαστοι αυτοί κύριοι προσπαθούν να πείσουν το εκλογικό σώμα για την προγραμματική σύγκλιση που κατέκτησαν και οδήγησε στην σύμπραξή τους.
Είχε προηγηθεί η δημιουργία της «Κερκυραϊκής Συμμαχίας» από το σκληρό πυρήνα του τοπικού ΠΑΣΟΚ Κέρκυρας. Μιας κίνησης, η διακήρυξη της οποίας δημοσιεύτηκε στο τοπικό τύπο με 57 υπογραφές: http://www.corfutime.gr/?p=16090 . (Την ίδια χρονική περίοδο που τα κεντρικά ΜΜΕ προσπαθούσαν να διαμορφώσουν μια νέα «κεντροαριστερά» με κορμό την πρωτοβουλία των 58, που κατέληξε, τελικά, στην «Ελιά»).
Η συμπόρευση του μνημονιακού ΠΑΣΟΚ και του «αντιμνημονιακού» Σύριζα ήρθε μετά την αδυναμία του τοπικού ΠΑΣΟΚ να συγκροτήσει αυτοδύναμη δημοτική κίνηση. Έτσι, στην Κέρκυρα έχουμε μια νέου τύπου «Ελιά» ή για να το πούμε μέσα από τα λόγια του Γ. Καρύδη, ο οποίος είναι εν ενεργεία περιφερειακός σύμβουλος του ΠΑΣΟΚ και νυν υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με τη παράταξη του Σύριζα έχουμε την δημιουργία μιας νέας Αριστερής- Ριζοσπαστικής Σοσιαλδημοκρατίας.
Εδώ θα βρείτε ενδεικτικά άρθρα του Γ. Καρύδη, εκφραστή του επίσημου τοπικού ΠΑΣΟΚ, που την τελευταία τριετία επιχείρησε να σηκώσει στη Κέρκυρα το ιδεολογικό βάρος του μνημονίου:
|
Εμμονή στον κυβερνητισμό ή επιστροφή στην κοινωνία; Το δίλημμα του υπό ανασύσταση ΠΑΣΟΚ |
Πρόκειται, ελπίζουμε, για τη τελευταία πράξη του δράματος πριν τις εκλογές της 18ης Μαΐου από πλευράς του Συριζα.
Είχε προηγηθεί, βέβαια, η ανακοίνωση και άλλων ηχηρών μεταγραφών από τη παράταξη του Συριζα. Όπως, της Αλίκης Λούβρου, εν ενεργεία περιφερειακή σύμβουλο Ιονίων Νήσων με την παράταξη της ΝΔ.
Ο Νικολούζος ανακοινώνει Α. Λούβρου
Η Λούβρου, η οποία έχει επιτελικό ρόλο στο περιφερειακό συμβούλιο, βρισκόταν απέναντι σε όλες τις λαϊκές διεκδικήσεις των τελευταίων τριών χρόνων ενώ ήταν υποψήφια βουλευτής με τη ΝΔ το 2009. Είναι εν ενεργεία μέλος της ΝΔ, συμμετείχε στο συνέδριο της ΝΔ το περασμένο καλοκαίρι και έχει οριστεί ως υπεύθυνη του εκλογικού αγώνα των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών της ΝΔ στη Περιφέρεια Ιονίων Νήσων.
Άρωμα Κέρκυρας στην νέα Πολιτική Επιτροπή της ΝΔ
Ποιούς ρίχνει στη μάχη η N.Δ. για τις εκλογές στη Δυτική Ελλάδα
Επίσης, στο ψηφοδέλτιο του Συριζα Κέρκυρας συμμετέχει και ο Α. Σκούπουρας, υποψήφιος ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ στις ευρωεκλογές του 2009. Δείτε εδώ το βιογραφικό του Σκούπουρα στο blog του. Έχει ενδιαφέρον ότι αριστερά της κεντρικής ανάρτησης υπάρχει η διαφημιστική κάρτα του Σκούπουρα για τις ερχόμενες δημοτικές εκλογές, που πια δεν είναι ΠΑΣΟΚ αλλά Συριζα.
http://kerkyraikialepou.blogspot.gr/2010/10/blog-post_2912.html
Το ξέπλυμα του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ που επιχειρείται από τον Συριζα στην Κέρκυρα δεν έχει όριο. Τα παραπάνω παραδείγματα είναι απλά ενδεικτικά. Και αφορούν μονάχα το Δήμο Κέρκυρας. Γιατί και στην περιφέρεια γίνονται τα ίδια.
Άραγε αυτά είναι κερκυραϊκές ιδιοτυπίες; Συμβαίνουν μονάχα στην Κέρκυρα; Συμβαίνουν και αλλού; Ή προετοιμάζουν ευρύτερους σχεδιασμούς και στο κεντρικό πολιτικό σκηνικό;
Δημοσιεύουμε μια συνέντευξη με τον Ουκρανό αριστερό ακτιβιστή Kolesnik Dmitry. Η συνέντευξη δίνει μια εξαιρετική εικόνα της κατάστασης στην Ουκρανία και των δυνάμεων που βρισκονται στο παιχνίδι. Πιστεύουμε ότι είναι μια σημαντική συμβολή στη συζήτηση για την ταξική πάλη στη χώρα και τα καθήκοντα των μαρξιστών.
Μπορείτε να παρουσιάσετε τον εαυτό σας και την ιστοσελίδα;
Ναι. Kolesnik Dmitry – συν-αρχισυντάκτης του ουκρανικού αριστερού χώρου Liva.com.ua. Είναι ένα από τα μεγαλύτερα ουκρανικά αριστερά μέσα. Εργαζόμαστε για περισσότερο από 3 χρόνια και επικεντρωνόμαστε κυρίως σε θέματα όπως η σύγχρονη αριστερή θεωρία, ο διεθνισμός, ο αντιφασιστικός αγώνας καθώς και θέματα οικονομίας και πολιτισμού. Έχουμε μεταφράσει πολλούς σύγχρονους μαρξιστές στοχαστές. Έχουμε ένα ευρύ φάσμα συγγραφέων από όλη την Ουκρανία και τη Ρωσία. Παρ’όλα αυτά τους τελευταίους μήνες έχουμε επικεντρωθεί κυρίως στα ουκρανικά γεγονότα για λόγους αρκετα ουσιαστικούς μιας και η χώρα μας εμφανίστηκε πρόσφατα στο κέντρο της πολιτικής και οικονομικής αναταραχής. Έτσι, θα επικεντρωθώ κυρίως στον εσωτερικό αντίκτυπο της τρέχουσας ουκρανικής κρίσης και όχι στη διεθνή του διάσταση ή σε θέματα πολέμου Δύσης-Ρωσίας.
Αριστερό Blog aformi Κοίτα τον Ουρανό Σφυροδρέπανο Autonomy against barbarism Βαθύ Κόκκινο Το Βυτίο Για την κοινωνική Αριστερά Clamorous Being disdaimona Nekatomata //ΠαραλληλοΓράφος// Radical Desire Σχολιαστές Χωρίς Σύνορα φτου ξελευτερία!
η Λέσχη 