«Είμαι πρόθυμος να υπενθυμίσω στον Tony Blair, ότι αν δυο επιπλέον σακιά αλεύρι εισέλθουν στην πολιορκημένη Λωρίδα της Γάζας, σίγουρα δεν είναι χάρη στo δικό του έργο μέσα στο ευνουχισμένο κουαρτέτο ή οποιοδήποτε άλλο όργανο που είναι υπεύθυνο για την επίλυση της ισραηλινής κατοχής στην Παλαιστίνη. Είναι χάρη στις θυσίες επί σειρά ετών χιλιάδων απλών πολιτών ανά τον κόσμο αφοσιωμένων στα δικαιώματα των Παλαιστινίων. Είναι μία προσπάθεια που κορυφώθηκε με τη δολοφονία εννιά τούρκων ακτιβιστών του Mavi Marmara με τον ίδιο τρόπο όπως πριν απ’ αυτούς ο Tom Hurndall και η Rachel Corrie έδωσαν τις ζωές τους για το καλό της Γάζας»
Αυτά έγραφε, στην ανταπόκριση που έστειλε από τη Γάζα ο Βιτόριο Αριγκόνι, αρχές του Ιούλη, έναν περίπου μήνα μετά το αιματοκύλισμα του στολίσκου της ελευθερίας από το δολοφονικό κράτος του Ισραήλ (4 Ιουλίου 2010, ολόκληρη μπορεί να βρεθεί εδώ). Και στο τέλος έκλεινε όπως συνήθιζε στα κείμενα του με μια προτροπή: «Παραμείνετε άνθρωποι» – Stay human.
Αυτός ήταν κι ο τίτλος του βιβλίου του, που εκδόθηκε στα αγγλικά στα τέλη Αυγούστου του 2010 (βιβλιοπαρουσίαση εδώ) με καταγεγραμμένες τις προσωπικές του μαρτυρίες από τις 22 μέρες που ο Ισραηλινός στρατός σκορπούσε τον τρόμο και το θάνατο στη Γάζα.