Η ΕΡΤ3 και η εκπομπή Zona Rosa 196 χρόνια μετά την γέννηση του Μαρξ, παρουσιάζουν ένα μικρό αφιέρωμα για τον μεγάλο φιλόσοφο. Ο συγγραφέας και δημοσιογράφος Νίκος Μπογιόπουλος μιλάει για τον Μαρξισμό και υποστηρίζει ότι στις σημερινές συνθήκες είναι πιο επίκαιρος από ποτέ . Στην παρουσίαση της εκπομπής, ο Σταύρος Πανούσης και ο Χρήστος Αβραμίδης.
Στις 4 Απριλίου του 2011, πριν από τρία χρόνια, ο ηθοποιός Θανάσης Βέγγος, άφησε την τελευταία του πνοή. Σεμνός, συνεπής, αξιοπρεπής, μαχητής «στη γαλέρα της ζωής» που «τράβηξε άγριο κουπί» όπως έλεγε ο ίδιος, ο «καλός μας άνθρωπος», πέρασε πριν από τρία χρόνια στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου, του θεάτρου, του λαϊκού πολιτισμού, των αγώνων του ελληνικού λαού. Είχε παίξει σε 126 ταινίες, σε 52 από τις οποίες ως πρωταγωνιστής και είχε σκηνοθετήσει (πρωταγωνιστώντας ταυτόχρονα) ακόμη επτά ταινίες.
Από μικρός στη βιοπάλη, λόγω σοβαρών οικονομικών προβλημάτων που προκλήθηκαν από την απόλυση του πατέρα του από την Εταιρεία Ηλεκτρισμού στον Πειραιά λόγω των πολιτικών του φρονημάτων και της συμμετοχής του στην ιστορική Μάχη της Ηλεκτρικής (μαχητής του ΕΛΑΣ). Δούλεψε στην επεξεργασία δερμάτων και έκανε μικροθελήματα στη γειτονιά του, όπως διανομή πάγου.
Τα χρόνια 1948-1950 υπηρέτησε τη θητεία του ως «ανεπιθύμητος» στρατιώτης στη Μακρόνησο, όπου γνωρίστηκε με τον μετέπειτα γνωστό σκηνοθέτη Νίκο Κούνδουρο. «Εμεινε μαζί μου όλα τα χρόνια της Μακρονήσου» θυμάται ο Ν. Κούνδουρος στο ντοκιμαντέρ του Γ. Σολδάτου. «Είχα χρεωθεί την κατασκευή ενός θεάτρου – ήμουν τριτοετής της Αρχιτεκτονικής τότε. Πήγα στη διοίκηση και λέω: Αυτόν το μισότρελο φαντάρο να μου τον δώσετε. Κι έτσι βρέθηκα να φτιάχνω το θέατρο με τον Θανάση βοηθό. Στήσαμε τη σκηνή, ανεβάσαμε το πρώτο έργο, και να ο Βέγγος ηθοποιός, και να ο Βέγγος πρωταγωνιστής, και να ο Βέγγος αγαπημένος ολόκληρου του τάγματος, και να ο Βέγγος η ανακούφισή μας, η λύτρωσή μας και το χαμόγελό μας».
«Ηταν ένας υπέροχος και άθλιος Ελληνας. Ρακένδυτος, νευρικός, όπως σε όλη τη ζωή του, ήρθε και με βρήκε επειδή κοιμόμουνα στη μαύρη γη, κουβαλώντας σανίδες. Τις έστρωσε λέγοντάς μου: «Σύντροφε, θα κρυώσεις το βράδυ». Του απαντώ: «Και τι σε νοιάζει εσένα, σύντροφε;». «Μα αύριο θα είσαι άρρωστος», μου είπε. Και αρχίζει να στρώνει τις σανίδες».
Επιστρέφοντας από την εξορία ο σκηνοθέτης δεν ξέχασε τον Βέγγο. Τον κάλεσε στο στούντιο του για να εργαστεί, σαν άνθρωπο για όλες τις δουλειές και τον χρησιμοποίησε σαν ηθοποιό, στην πρώτη του ταινία «Μαγική πόλη» (1952).
«Του έδινα ένα δίφραγκο την ημέρα. Για να παίρνει το τραμ. Χρόνια αργότερα έμαθα ότι ποτέ δεν πήρε το τραμ. Διέσχιζε την Αθήνα με τα πόδια για να μπορεί να δώσει το δίφραγκο στη μητέρα του, στην παράγκα όπου ζούσαν στο Φάληρο».
-Ν. Κούνδουρος
Ανάμεσα στις 126 κινηματογραφικές ταινίες που έπαιξε: «Ο Δράκος», «Ο Ηλίας του 16ου», «Ψηλά τα χέρια Χίτλερ», «Πολυτεχνίτης κι ερημοσπίτης», «Δικτάτωρ καλεί Θανάση», «Ησυχες μέρες του Αυγούστου», «Το βλέμμα του Οδυσσέα», «Τύφλα να ‘χει ο Μάρλον Μπράντο», «Ο πολύτεκνος», «Ενας τρελός τρελός Βέγγος», «Θα σε κάνω Βασίλισσα», «Παπατρέχας», «Ποιος Θανάσης», «Ενας Βέγγος για όλες τις δουλειές», «Διακοπές στο Βιετνάμ», «Ο άνθρωπος που έτρεχε πολύ», «Από πού πάνε στη χαβούζα», «Θανάση σφίξε κι άλλο το ζωνάρι», «Ο Θανάσης και το καταραμένο φίδι», «Ο τρελός καμικάζι», «Ο Θανάσης στη χώρα της σφαλιάρας», «Βοήθεια, ο Βέγγος, φανερός πράκτορας 000», «Τρελός, παλαβός και Βέγγος», «Δόκτωρ Ζι-Βέγγος», «Ποιος Θανάσης», «Θου Βου φαλακρός πράκτωρ Επειχήρηση Γης Μαδιάμ», «Ενα ασύλληπτο κορόιδο» κ.α.
Στο ενεργητικό του είχε το ντοκιμαντέρ «Χίλια χρόνια πριν», την τηλεταινία «Βήματα» και τις σειρές: «Αστυνόμος Θανάσης Παπαθανάσης» (ΑΝΤ1, 1990), «Ερωτας, όπως έρημος» (ΝΕΤ, 2003), «Περί ανέμων και υδάτων» (Mega, 2002), «Καθρέφτη, καθρεφτάκι μου» (ΑΝΤ1, 2006), «Βεγγαλικά» (ΕΡΤ) και «Η Θεσσαλονίκη της νοσταλγίας μας» (ΕΤ3, 2009).
Διακρίθηκε με το Βραβείο της Ενωσης Ελλήνων Κριτικών Κινηματογράφου και με το βραβείο Πρώτου Ανδρικού Ρόλου από το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης για την ερμηνεία του στην ταινία του Ντίνου Κατσουρίδη «Τι έκανες στον πόλεμο, Θανάση;» (1971), με το βραβείο Πρώτου Ανδρικού Ρόλου από το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης για την ταινία «Θανάση, πάρε τ’ όπλο σου» (1972), με το Κρατικό Βραβείο Β’ Ανδρικού Ρόλου «Ήσυχες μέρες του Αυγούστου» (1991) και με το Ειδικό βραβείο για το σύνολο του έργου του στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης το 1993.
Επιμέλεια: Iωσήφ Βικτωράτος
Ένας μεγάλος παιδαγωγός και επιστήμονας, ο Γιάννης Βεζυρτζής, άφησε την τελευταία του πνοή. Πριν φύγει όμως, άφησε ένα μεγάλο έργο. Η εκπομπή της ΕΡΤ3 Zona Rosa, επικοινώνησε για αυτό με τον Βασίλη Τσελφέ, τον καθηγητή με τον οποίο ο Βεζυρτζής εκπόνησε την διδακτορική του διατριβή, πάνω στην διδακτική των Φυσικών Επιστημών.
Η εκπομπή Zona Rosa, «Απαγορευμένη Ζώνη» της τηλεόρασης, έφτασε τα 4 επεισόδια. Στην αρχή υπάρχει ένα αφιέρωμα στην κραυγή σαν τρόπο αντίστασης, ενώ στην συνέχεια συζητούμε για το θέμα αλλά και για πολλά ακόμα με τον Δημήτρη Ζερβουδάκη. Εν συνεχεία ακολουθεί ένα ρεπορτάζ για το Δίκτυο Ανέργων και επισφαλώς εργαζομένων που διαγράφει τα πρόστιμα στα λεωφορεία. Επιπλέον υπάρχει ένα αφιέρωμα στη ΒΙΟΜΕ που διοργανώνει ένα Πανελλαδικό Διήμερο στις 11-12 Μαίου. Ακολουθεί ένα ρεπορτάζ για τις διαδηλώσεις στην Κρήτη ενάντια στην ρίψη των Χημικών της Συρίας στην Μεσόγειο Θάλασσα. Τέλος, υπάρχει ενημέρωση από τις εκδηλώσεις της εβδομάδας πρωτού κλείσει η εκπομπή με ένα αφιέρωμα της Μαρίας Γραμμένου για την Γκουέρνικα. Στην παρουσίαση της εκπομπής, ο Σταύρος Πανούσης και ο Χρήστος Αβραμίδης. Συνέχεια
Η «απαγορευμένη ζώνη» της ελληνικής τηλεόρασης. Μια εκπομπή που φιλοδοξεί να αναδείξει όλα αυτά που δεν φωτίστηκαν όσο θα έπρεπε. Στην παρούσα εκπομπή θα βρείτε μία απαγγελία του Μάρκεζ, σχολιασμό για την κατάσταση στις καφετέριες Μικέλ, καθώς και ενημέρωση για την φασιστική επίθεση στα γραφεία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και του Πέτρου Κωσταντίνου. Στην συνέχεια, ακολουθεί συζήτηση για το δημοψήφισμα ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού, με καλεσμένο τον Γιώργο Θεοδωρίδη από τους «Water Warriors». Τέλος, μπορείτε να βρείτε ενημέρωση για το βραβείο freedom from fear που κέρισε η ΕΡΤ αλλά και για την κοινή συναυλία που θα γίνει υπέρ των απολυμένων της ΕΡΤ και της Κόκα Κόλα. Η εκπομπή θα κλείσει με ένα αφιέρωμα στον Τάσο Λειβαδίτη. Στην παρουσίαση της εκπομπής ο Σταύρος Πανούσης και ο Χρήστος Αβραμίδης Συνέχεια
Το επαναστατικό και ερωτικό στοιχείο, η ήττα αλλά και η μελαγχολική αισιοδοξία, εγγράφονται στο έργο του διαπερνώντας κάθε κύτταρο του αναγνώστη. Ο Γερμανικός Ρομαντισμός, ο κριτικός ρεαλισμός, ο υπαρξισμός, ο Ρίλκε, ο Ντοστογιέφσκι, ο Μαρξ και πολλοί άλλοι, εισβάλουν στο έργο του και το καθιστούν μια ενεργή αντίφαση, πάντα έτοιμη να εκραγεί.
Επιμέλεια: Μαρία Γραμμένου
Στην επέτειο του δασκάλου και αγωνιστή Σάββα Μετοικίδη, η Λέσχη επιλέγει να αναδημοσιεύσει ένα κείμενο που έγραψε ο ίδιος για τους νικηφόρους αγώνες του εκπαιδευτικού κινήματος.
Αυτοί οι αγώνες δεν δικαιώθηκαν, αλλά δεν πήγαν και χαμένοι
(Σταχυολόγηση από μια 20ετία αγώνων στην εκπαίδευση)
Του Σάββα Μετοικίδη *
«Φτάνεις κι εσύ κάποτε να πιστέψεις πως σάπισαν
όλα τα περάσματα πως αμείλιχτοι φύλακες
στέκονται ορθοί σε κάθε γωνιά.
Πολλές φορές η νύχτα ξέρει να σου μιλά σα μια
θανάσιμη ηδονική φίλη μα εσύ δε θες να την ακούς,
ζητάς μια λάμπα, τίποτε άλλο από μιαν ελάχιστη λάμπα,
μια λάμπα τόσο ταπεινή μέσα σε τούτο το σκοτάδι».
Μανόλης Αναγνωστάκης «Εποχές 2» Συνέχεια
Συμπληρώθηκαν 143 χρόνια από όταν οι εργάτες του Παρισιού και άλλα κοινωνικά στρώματα εγκαθίδρυσαν την επαναστατική τους κυβέρνηση στην λεγόμενη Πόλη του φωτός. Αμέσως η νέα κυβέρνηση πήρε προοδευτικά μέτρα πρωτόγνωρα για τα δεδομένα του 19ου αιώνα και ανακούφισε τις φτωχές τάξεις.
Από τα προβλήματα του Γαλλικού λαού ήταν τα χρέη και οι κατασχέσεις καθώς μόλις 1 εβδομάδα πριν την εξέγερση υπήρχαν 50.000 νομικές αιτήσεις για κατασχέσεις. Όταν λοιπόν οι Κομμουνάροι κατέλαβαν την εξουσία, από τα πρώτα μέτρα που πήραν ήταν να σταματήσει η διαδικασία των μαζικών εξώσεων και να δώσουν τις κλειστές επιχειρήσεις στους εργαζόμενους ώστε να τις λειτουργήσουν.
Η πρώτη σοσιαλιστική προσπάθεια της ανθρωπότητας, όμως δεν κράτησε πολύ.
Ο στρατός της εκδιωχθείσας κυβέρνησης ανασυντάχθηκε στις Βερσαλλίες και επιτέθηκε στο Παρίσι στις 2 Απριλίου.
Όσοι Κομμουνάροι αιχμαλωτίζονταν εκτελούνταν αμέσως και το πλεονέκτημα του στρατού ήταν τέτοιο ώστε από τα μέσα Απριλίου σταμάτησε τις διαπραγματεύσεις με το Παρίσι και κατέστειλε αλύπητα κάθε αντίσταση.
Η Κομμούνα επίσης ενέπνευσε όλες τις επαναστάσεις που ακολούθησαν στην ιστορία της ανθρωπότητας, αλλά και τον ίδιο τον Μαρξ ο οποίος έγραψε για αυτήν, το βιβλίο εμφύλιος πόλεμος στη Γαλλία .
Η επαναστατική κυβέρνηση μπορεί τελικά να κατεπνίγη προτού συμπληρώσει 2μιση μήνες ζωής. Όμως το παράδειγμα των ηρωικών Παριζιάνων συνεχίζει να ταξιδεύει χρόνια μετά ,για να δείξει στους Άθλιους του 21ου αιώνα, ότι μία επαναστατική αλλαγή της ζωής τους θα μπορούσε και να είναι εφικτή.
Το ρεπορτάζ επιμελήθηκε ο Χρήστος Αβραμίδης για την Ελεύθερη ΕΡΤ3. Μιλούν οι Περικλής Παυλίδης, και Βασίλης Μηνακάκης, ενώ εισηγητής στην εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στην Λέσχη Θεωρίας και Πολιτισμού «Αναιρέσεις», ήταν και ο Σπύρος Μαρκέτος.
Τον Μάιο του 1938 συλλαμβάνεται εκ νέου και καταδικάζεται σε 5 χρόνια φυλάκιση. Ο ‘Β παγκόσμιος πόλεμος θα τον βρει στην φυλακή από όπου το Ελληνικό κράτος θα τον παραδώσει στους κατακτητές. Το 1943 θα αποδράσει και θα ενταχθεί στο ΕΑΜ Πελοποννήσου. Το 1950 ο Νίκος Μπελογιάννης φθάνει παράνομα στην Ελλάδα έτσι ώστε να ανασυντάξει τις οργανώσεις του ΚΚΕ και να διαγράψει τους χαφιέδες. Στις 21 Δεκεμβρίου συλλαμβάνεται και κλείνεται στην φυλακή.
Αριστερό Blog aformi Κοίτα τον Ουρανό Σφυροδρέπανο Autonomy against barbarism Βαθύ Κόκκινο Το Βυτίο Για την κοινωνική Αριστερά Clamorous Being disdaimona Nekatomata //ΠαραλληλοΓράφος// Radical Desire Σχολιαστές Χωρίς Σύνορα φτου ξελευτερία!
