Νίκος Μπογιόπουλος: Η Ιστορία δεν τελείωσε. Ο Μαρξ είχε δίκιο (Vid)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Η ΕΡΤ3 και η εκπομπή Zona Rosa 196 χρόνια μετά την γέννηση του Μαρξ, παρουσιάζουν ένα μικρό αφιέρωμα για τον μεγάλο φιλόσοφο. Ο συγγραφέας και δημοσιογράφος Νίκος Μπογιόπουλος μιλάει για τον Μαρξισμό και υποστηρίζει ότι στις σημερινές συνθήκες είναι πιο επίκαιρος από ποτέ . Στην παρουσίαση της εκπομπής, ο Σταύρος Πανούσης και ο Χρήστος Αβραμίδης.

 

Πέθανε ο Δάσκαλος και επιστήμονας Γιάννης Βεζυρτζής (vid)

Ένας μεγάλος παιδαγωγός και επιστήμονας, ο Γιάννης Βεζυρτζής, άφησε την τελευταία του πνοή. Πριν φύγει όμως, άφησε ένα μεγάλο έργο. Η εκπομπή της ΕΡΤ3 Zona Rosa, επικοινώνησε για αυτό με τον Βασίλη Τσελφέ, τον καθηγητή με τον οποίο ο Βεζυρτζής εκπόνησε την διδακτορική του διατριβή, πάνω στην διδακτική των Φυσικών Επιστημών.

 

 

 

Ζona Rosa εκπομπή 4η 28/04/2014 (vid)

 

Η εκπομπή Zona Rosa, «Απαγορευμένη Ζώνη» της τηλεόρασης, έφτασε τα 4 επεισόδια. Στην αρχή υπάρχει ένα αφιέρωμα στην κραυγή σαν τρόπο αντίστασης, ενώ στην συνέχεια συζητούμε για το θέμα αλλά και για πολλά ακόμα με τον Δημήτρη Ζερβουδάκη. Εν συνεχεία ακολουθεί ένα ρεπορτάζ για το Δίκτυο Ανέργων και επισφαλώς εργαζομένων που διαγράφει τα πρόστιμα στα λεωφορεία. Επιπλέον υπάρχει ένα αφιέρωμα στη ΒΙΟΜΕ που διοργανώνει ένα Πανελλαδικό Διήμερο στις 11-12 Μαίου. Ακολουθεί ένα ρεπορτάζ για τις διαδηλώσεις στην Κρήτη ενάντια στην ρίψη των Χημικών της Συρίας στην Μεσόγειο Θάλασσα. Τέλος, υπάρχει ενημέρωση από τις εκδηλώσεις της εβδομάδας πρωτού κλείσει η εκπομπή με ένα αφιέρωμα της Μαρίας Γραμμένου για την Γκουέρνικα. Στην παρουσίαση της εκπομπής, ο Σταύρος Πανούσης και ο Χρήστος Αβραμίδης.

Ernesto Laclau, μαρξισμός και ρητορικά κόλπα

Με αφορμή το θάνατο του Ernesto Laclau, σκέφτηκα να παραπέμψω σε μια αποστροφή του ρητορικού Λόγου του, που μου φαίνεται πως αναπαράγει το πρόβλημα συνολικά του μετανεωτερικού Λόγου. Θα ακολουθήσει σχόλιο-ανάλυση του αποσπάσματος (μεγάλα γράμματα, υπογραμμίσεις και έντονα γράμματα οι δικές μου παρεμβάσεις στο κείμενο):

»Αντί για ενδογενείς περιορισμούς της μαρξιστικής παράδοσης θα μιλούσα μάλλον για περιορισμούς που ο μαρξισμός μοιράζεται με το σύνολο της κοινωνιολογικής παράδοσης του 19ου αιώνα. Ο κυριότερος από τους περιορισμούς αυτούς είναι ο »αντικειμενισμός» στην κατανόηση των κοινωνικών σχέσεων, που τελικά ανάγεται στη »μεταφυσική της παρουσίας» η οποία ενυπάρχει σε όλες τις κοινωνιολογικές κατηγορίες. Με άλλα λόγια, η ιδέα ότι η κοινωνία είναι δυνατόν να κατανοηθεί ως αντικειμενικό και συνεκτικό σύνολο, με βάση θεμέλια και νόμους κίνησης που είναι νοητικώς καταληπτά. Αντιθέτως, η δική μας άποψη επιβεβαιώνει τον καταστατικό και αρχέγονο χαρακτήρα της αρνητικότητας. Κάθε κοινωνική τάξη (order) λοιπόν είναι σε θέση να αυτοεπιβεβαιώνεται μόνο στο βαθμό που καταπιέζει ένα »καταστατικό έξωθεν» που την αρνείται. Αυτό σημαίνει, επίσης, ότι η κοινωνική τάξη δεν επιτυγχάνει ποτέ να συγκροτήσει τον εαυτό της ως αντικειμενική τάξη. Υπ’αυτήν ακριβώς την έννοια τονίσαμε τον αποκαλυπτικό χαρακτήρα του ανταγωνισμού: Εκείνο που καθιστά αντιληπτό ο ανταγωνισμός είναι η τελική αδυνατότητα της κοινωνικής αντικειμενικότητας. Ο μαρξισμός είχε συγκροτηθεί ως μια ουσιωδώς αντικειμενιστική αντίληψη, ως επιβεβαίωση της ορθολογικότητας του πραγματικού στο πλαίσιο των καλύτερων εγελιανών παραδόσεων. Η ριζικά συνεκτική ιστορία που συγκροτεί η ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων και οι συνδυασμός της με διάφορες μορφές σχέσεων παραγωγής είναι μια ιστορία χωρίς «έξωθεν».

Αφιέρωμα της ΕΡΤ3: Λειβαδίτης, ο ποιητής του έρωτα και της επανάστασης (Vid)

Στις 20 Απριλίου 1922 γεννήθηκε ο ποιητής του έρωτα και της επανάστασης. Ο ποιητής της ήττας και μιας νίκης που δεν έχει έρθει ακόμα, αλλά αν έρθει ποτέ, θα του χρωστάει πολλά. Ο Τάσος Λειβαδίτης δεν λύγισε σε ξερονήσια και φυλακές δεν λύγισε όταν έβλεπε τις ήττες («ηττες συντρόφισσες» όπως τις αποκαλούσε) να μαστιγώνουν όλα όσα πίστεψε. Είχε το θάρρος να σκεφτεί και να αναστοχαστεί πάνω σε όλες τις βεβαιότητες που μάστιζαν το επαναστατικό κίνημα. Ταξίδεψε όλη την Ελλάδα με την Νεολαία Λαμπράκη απαγγέλοντας τους στίχους του με την συνοδεία του Μίκη Θεοδωράκη. Γύρισε πόλεις και χωριά για έναν νέο επαναστατικό διαφωτισμό, για να μάθει και ο τελευταίος άνθρωπος της γης τι θα πρέπει να κάνει «αν θέλει να λέγεται άνθρωπος».

Το επαναστατικό και ερωτικό στοιχείο, η ήττα αλλά και η μελαγχολική αισιοδοξία, εγγράφονται στο έργο του διαπερνώντας κάθε κύτταρο του αναγνώστη. Ο Γερμανικός Ρομαντισμός, ο κριτικός ρεαλισμός, ο υπαρξισμός, ο Ρίλκε, ο Ντοστογιέφσκι, ο Μαρξ και πολλοί άλλοι, εισβάλουν στο έργο του και το καθιστούν μια ενεργή αντίφαση, πάντα έτοιμη να εκραγεί.

Ακολουθεί αφιέρωμα από τις ειδήσεις της ελεύθερης ΕΡΤ3 με αποσπάσματα όπου ο Καζάκος, η Γώγου αλλά και ο ίδιος ο ποιητής απαγγέλνουν μέρος του έργου του.

* Το αφιέρωμα επιμελήθηκε ο Χρήστος Αβραμίδης.

Αναδημοσίευση από afterhistory.blogspot.com

Καπιταλισμός και Εξουσία

Του Χρήστου Αβραμίδη και του Αντώνη Γαλανόπουλου

Οι εκδόσεις Εκτός Γραμμής κάνουν την εμφάνισή τους με το βιβλίο Φουκώ και Μαρξ. Το παραγωγικό υποκείμενο του Πιερ Μασρέ. Το κείμενο είναι διάλεξη που έδωσε ο Μασρε το 2012. Η διάλεξη δεν έχει εκδοθεί σε βιβλίο, αναρτήθηκε ωστόσο ολόκληρη στην προσωπική ιστοσελίδα του Μασρέ.

 

Ο Γάλλος θεωρητικός είναι  πρώην μαθητής του Λουί Αλτουσέρ και συνεργάτης του στο εμβληματικό συλλογικό έργο Να διαβάσουμε το κεφάλαιο. Ο ίδιος ο Αλτουσέρ στο αυτοβιογραφικό Το μέλλον διαρκεί πολύ σημειώνει ότι τρεις μαθητές του (Μασρε, Μπαλιμπάρ, Ρενιώ) τον επισκέφθηκαν τον Ιανουάριο του 1963 για να του ζητήσουν να τους βοηθήσει να διαβάσουν τα πρώτα έργα του Μάρξ. «Δεν ήταν δική μου πρωτοβουλία που με οδήγησε να μιλήσω για τον Μαρξ στην École αλλά μάλλον ένα αίτημα από την πλευρά λίγων μαθητών μου» ομολογεί ο Αλτουσέρ. Ο Μασρέ είναι κεντρικό πρόσωπο στην ανάπτυξη του γαλλικού μαρξισμού και μεταδομισμού, διδάσκει κριτική λογοτεχνίας και από το 2003 είναι Ομότιμος Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Lille III.

Το παραγωγικό υποκείμενο: Μία καταφατική θεώρηση της εξουσίας

του Δήμου Έξαρχου

 

 

Εισαγωγικά

Το Εκτός Γραμμής ξεκινά το εκδοτικό του εγχείρημα με τη μετάφραση του εξαιρετικού κειμένου του Πιερ Μασερέ «Το παραγωγικό υποκείμενο»[1]. Πρόκειται για ένα βιβλίο που μόνο στη φιλολογική του αξία δεν εξαντλείται, καθώς ανοίγει πολύ σοβαρά τη συζήτηση στους κόλπους της επαναστατικής Αριστεράς, για μια άλλη αναπαράσταση της εξουσίας. Μπορούμε να το διαβάσουμε λοιπόν, σαν ένα κάλεσμα για εμπλουτισμό της παραδοσιακής μαρξιστικής θεωρίας σε μία πιο πρωτότυπη και μάχιμη κατεύθυνση.

Στο βιβλίο του, ο Μασερέ επιχειρεί να διαβάσει τον πρώτο τόμο του Κεφαλαίου του Μαρξ υπό το φως της προβληματικής του Φουκώ. Προσοχή όμως. Δε μιλάμε εδώ για την αναζήτηση της «μαρξιστικής Αλήθειας» του Φουκώ ούτε πολύ περισσότερο, για την αποκάλυψη κάποιας «φουκωϊκής στιγμής» του Μαρξ. Έτσι, δεν πρέπει να οδηγηθούμε σε συμπεράσματα του τύπου «να τι ήθελε πραγματικά να πει εδώ ο Μαρξ» ή «να που ο Φουκώ είναι μαρξιστής και δεν το ξέρει».

Το Παρα-Κράτος και ο Derrida: σκέψεις για μια μαρξιστική ανάλυση της (παρα)κρατικής λογικής

Του Ονειρμού  (http://bestimmung.blogspot.gr)

   Σημείωση: Βλέποντας τις αναλύσεις και τις ερμηνείες πάνω στο φαινόμενο »Χρυσή Αυγή» να αλλάζουν μέρα με τη μέρα, υπό το φως κάθε φορά νέων δεδομένων, ίσως πρέπει κανείς, αφενός να δείξει λίγη αυτοσυγκράτηση και υπομονή, αφετέρου να κερδίσει κάποια απόσταση και να διαλέξει ένα ερμηνευτικό πλαίσιο, μέσα στο οποίο θα τοποθετήσει τη σωρεία των πληροφοριών. Εκείνο που λείπει, κατά τη γνώμη μου, πέρα από αναγκαία θεωρητικά σχήματα, είναι αληθινό ρεπορτάζ, όχι από τα έτοιμα των καθεστωτικών ΜΜΕ, αλλά από ριζοσπαστικούς κύκλους. Διαφορετικά, κάθε ερμηνεία δεν αποτελεί παρά ανασύνθεση μαγειρεμένων δεδομένων. 

2η έκδοση της «Λογικής της Ιστορίας»

Αγαπητοί σσ.,
βρίσκομαι στην ευχάριστη θέση να σας ανακοινώσω ότι είναι διαθέσιμη η 2η έκδοση της «Λογικής της Ιστορίας», του Βίκτορ Αλεξέγιεβιτς Βαζιούλν, από τις εκδόσεις: ΚΨΜ (http://www.kapsimi.gr/biktor-aleksegiebits-bazioylin), βελτιωμένη, με επίμετρο επικαιροποίησης της συμβολής της στη διάγνωση της εποχής και της συγκυρίας, στην επαναθεμελίωση του επαναστατικού κινήματος.
Η δημιουργική μελέτη, ανάπτυξη και διάδοση του έργου του κορυφαίου επαναστάτη, θα συμβάλλει στη συνειδητή ανασυγκρότηση του επαναστατικού υποκειμένου.
Συντροφικά
Δημήτρης Πατέλης

Ένας χρόνος από το θάνατο του Βίκτωρ Βαζιούλιν

του Δημήτρη Πατέλη

Αγαπητοί/-ές σύντροφοι,

Πριν από ένα χρόνο, το βράδυ της 8.1.2012, σταμάτησε να κτυπά η καρδιά του κορυφαίου σοβιετικού επαναστάτη στοχαστή, Βίκτορα Αλεξέγιεβιτς Βαζιούλιν.

Η διαμόρφωση και η ωρίμανση του Β. Α. Βαζιούλιν ως επαναστάτη ερευνητή, συνδέεται με κρίσιμες καμπές της ιστορίας, με τη συνειδητοποίηση του γεγονότος, πως απαραίτητη προϋπόθεση για τη διαμόρφωση και ανάπτυξη κοινωνικής θεωρίας και μεθοδολογίας αντίστοιχης των αναγκών της εποχής, είναι η αντίληψη των κομβικών αναγκών αλλαγής της σύγχρονής του κοινωνίας και η συγκεκριμένη ιστορική προσέγγιση του κεκτημένου της κοινωνικής θεωρίας (και ιδιαίτερα του μαρξισμού), που συνδέεται με τον κριτικό αναστοχασμό των μεθοδολογικών θεμελίων του.