Περιστατικό στην οδό Σταδίου, 1957

Ένα παιδί σωριάστηκε μες στη γιορτή του δρόμου.

Ήταν τα μάτια του άγρια ξένα και βυθισμένα.

Το κεφάλι του στην πέτρα βρόντηξε ξεβρόντηξε

το κορμί του σαν το ελάφι και σαν τ’ άλογο.

Απ’ το στόμα του πετάχτηκαν αφροί

κι έπαιξαν στα μάτια σας

απ’ το στόμα κι απ’ τη μύτη τίναξε το αίμα του

που έκατσε στα μάτια σας κι άρχισε να κλαίει.

– Από πείνα. Είπατε.

Τα πόδια σας πώς είναι ακόμα ανάλαφρα για τον περίπατό σας;

– Από πείνα. Είπατε.

Τα χέρια σας πώς ξεριζώθηκαν ωραίοι μου από τους ώμους σας;

– Από πείνα. Είπατε.

Τα μάτια σας πώς σκοτεινιάσαν μπρος σε τόσα χρώματα και φώτα;

– Από πείνα. Είπατε.

Σηκώστε το λοιπόν να μη βουλιάξει ο δρόμος…

Θωμάς Γκόρπας

Ένα Σχόλιο to “Περιστατικό στην οδό Σταδίου, 1957”

  1. ΣΤΕΛΛΑ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Says:

    Στη φετινή παρέλαση της 25 ης Μαρτίου παρατηρήθηκε το πιο οξύμωρο σχήμα της ελληνικής Ιστορίας¨Να εορτάζουμε οι Έλληνες την εθνική μας ανεξαρτησία τη στιγμή που οι πολιτικοί μας την έχουν εκχωρήσει στην τρό’ι’κα!
    «Αίσχος!», φώναζαν πολλοί για τη γεμάτη αστυνομικούς και κάγκελα πλατεία Συντάγματος (ποιο Σύνταγμα τώρα πια???), που φαίνονταν να είναι περισσότεροι από τους παρελαύνοντες!
    Αίσχος, ναι! Γιατί, αν δεν ενωθούμε ΤΩΡΑ ΟΛΟΙ εμπνευσμένοι από το πνεύμα του 1821 εναντίον αυτών που μας υποδουλώνουν σε ξένα συμφέροντα με τον οικονομικό πόλεμο που μας έχουν κηρύξει,θα είμαστε εμείς οι υπαίτιοι για το τραγικό μέλλον των παιδιών μας και τη βία που θα δοκιμάσουμε, αν τολμήσουμε να είμαστε Έλληνες – να μιλάμε τη γλώσσα μας, να κρατάμε τη σημαία μας, να πηγαίνουμε στην Ανάσταση το Πάσχα, να ψάλλουμε τον Εθνικό μας Ύμνο και να τιμάμε τους ήρωές μας. Γιατί, (ναι, μην το γελάτε!) έρχεται ο καιρός που όλα αυτά θα απαγορευτούν. Πολύ σύντομα!

    Στέλλα Γιαννακοπούλου, εικαστικός-φιλόλογος

Σχολιάστε