Η τοποθέτηση των φοιτητών στην κατάληψη στη ΝΕΤ που πραγματοποιήθηκε στις 25 Σεπτέμβρη του 2011 σαν διαμαρτυρία απέναντι στη στάση των ΜΜΕ για τις φοιτητικές κινητοποιήσεις. Πρόκειται για το μαγνητοσκοπημένο μήνυμα των φοιτητών προς την κοινωνία.
Του Στιούαρτ Χολ
Η επέλαση των νεοφιλελεύθερων
Από τον καιρό της Θάτσερ έχουμε να δούμε μια τόσο αδίστακτη επίθεση στο οικοδόμημα της κοινωνίας των πολιτών, των σχέσεων και της κοινωνικής ζωής.
Βιώνουμε έκτακτες πολιτικές καταστάσεις: το τέλος της ευημερίας που πυροδοτήθηκε από την κρίση χρέους, την τραπεζική κρίση του 2007-2010, την ήττα των Νέων Εργατικών [New Labour] και την ανάληψη της εξουσίας από την κυβέρνηση συνασπισμού των Συντηρητικών και των Φιλελεύθερων Δημοκρατών. Τι είδους κρίση είναι αυτή; Μήπως πρόκειται για ένα σοβαρό ταρακούνημα στο δόγμα του νεοφιλελευθερισμού που κυριάρχησε στον παγκοσμίως; Συνέχεια
Παρουσιάζουμε στα ελληνικά ένα κείμενο του Leo Panitch, θεωρητικού και καθηγητή πολιτικής οικονομίας στο York University στο Toronto, εκδότη του περιοδικού Socialist Register. Το κείμενο είναι περίληψη μιας παρουσίασης το Νοέμβρη του 2010. Ο Panitch, διαπιστώνοντας την τραγική αδυναμία της αριστεράς να απαντήσει εν μέσω κρίσης, προσπαθεί με κεντρικό το αίτημα για την εθνικοποίηση των τραπεζών να αναδείξει την αναγκαιότητα σύνδεσης της τακτικής με την στρατηγική, των άμεσων αιτημάτων της αριστεράς με το μακροπρόθεσμο στόχο της, που δεν μπορεί να είναι άλλος παρά η εξουσία. Το κείμενο στα αγγλικά εδώ(http://www.globalresearch.ca/index.php?context=va&aid=26029)
του καθηγητή Leo Panitch
Μια συνηθισμένη αντίδραση της αριστεράς στην οικονομική κρίση που ξέσπασε στις ΗΠΑ το 2007-2008 ήταν συχνά ένας λαϊκισμός τύπου Michael Moore: Γιατί δίνετε πακέτα διάσωσης στις τράπεζες; Αφήστε τες να χρεοκοπήσουν. Συνέχεια
Της Ξένιας Χρυσοχόου,
καθηγήτριας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο
Την Τρίτη 20 Σεπτέμβρη, η Λέσχη προσκλήθηκε και συμμετείχε μαζί με συναγωνιστές από τον Παραλληλογράφο, την Αφορμή, το Βαθύ Κόκκινο, το Alter Thess και το Red Notebook στην πρώτη εκπομπή του http://www.edopolytexneio.gr με τίτλο «το μικρόφωνο στις καταλήψεις» και καλεσμένους φοιτητές. Την παρουσιάζουμε, κρίνοντας ότι ήταν ένα πρώτο βήμα στην προσπάθεια σπασίματος της ομερτά που έχει επιβληθεί στα κεθστωτικά μέσα και της λάσπης που ρίχνεται σε κάθε αγωνιζόμενο.
Στη συζήτηση, που έγινε στο RadioBubble συμμετείχαν:
Jaquou Utopie – Παραλληλογράφος
Δημοσθένης Παπαδάτος – Red notebook
Νίκος Παπανικολάου – Aformi
Βασίλης Διαμάντης, Νίκος Ξηρουδάκης – Βαθύ Κόκκινο
Ηλίας Πετράκης – Alterthess
Θάνος Ανδρίτσος – Η Λέσχη
του Θάνου Ανδρίτσου
Γράμμα σε έναν «Αγανακτισμένο» της «Ανοιχτής σχολής»
Σε έχω δει, σε βλέπω όλο και πιο συχνά σήμερα στα κανάλια ή στο διαδίκτυο. Σε θυμάμαι λιγάκι και μερικά χρόνια πριν, το 2006 και το 2007, όταν ήμουν και εγώ φοιτητής, σε βλέπω και τώρα ακόμα περισσότερο, αν και είμαι κάπως πιο παραπέρα.
Απέκτησες τώρα το όνομα του «αγανακτισμένου» ή καλύτερα στο έδωσαν οι κολλητοί της κυβέρνησης στα κανάλια για να παρομοιάσουν τη στάση σου με το λαϊκό κίνημα των πλατειών.
Δεν αναφέρομαι στον κρυμμένο Δαπίτη και Πασόκο που μεταμφιέζεται σε ανεξάρτητο και ακηδεμόνευτο από παρατάξεις και κόμματα το πρωί, πριν πάει το βραδάκι να στρογγυλοκαθίσει τις κομματικές καρέκλες του. Δεν λέω για τα πλουσιόπαιδα που ούτως ή άλλως θεωρούν μάλλον τυχαίο το γεγονός ότι αυτή την περίοδο της ζωής τους βρέθηκαν σε αυτή τη χώρα που δεν τους πολυαρέσει, τη βαριούνται και λίγο, και ετοιμάζουν τις βαλίτσες τους για τα ακριβά πανεπιστήμια ή τις δουλειές του μπαμπά. Δε λέω ούτε καν για τον ηττημένο της καθημερινής μέρας, το γλύφτη του καθηγητή, το καρφί της τάξης, το τσιράκι του αφεντικού, που πάντα με σκυμμένο το κεφάλι, κοντά στο έδαφος που ανήκει, νομίζει ότι θα τη βολέψει με λίγο ρουφιανιλίκι, λίγη κλάψα και λίγη απατεωνιά. Ξέρω ότι έγιναν η παρέα σου όλοι οι παραπάνω. Τα βρήκες μαζί τους για να επιτύχεις το σκοπό σου, να ανοίξεις τη σχολή σου, να δώσεις τα μαθήματά σου. Ξέρω ότι καμιά φορά δεν τους γουστάρεις, ή νευριάζεις όταν σε ταυτίζουν με αυτούς. Συνέχεια
Του Π. Μαυροειδή
Για να μείνει ανοιχτό το ερώτημα για ένα καλύτερο αύριο, πρέπει ο εργαζόμενος κόσμος να θέσει στο στόχαστρο της πάλης του την οικονομία της αγοράς και τον θεματοφύλακά της την Ευρωπαϊκή Ένωση.Δύο είναι τα βρώμικα όπλα της κυβέρνησης σήμερα για περιστολή της λαϊκής δυσαρέσκειας.
Το πρώτο είναι ο τρόμος του χειρότερου. Είναι μάταιη κάθε προσπάθεια της να πείσουν πως οδηγήσανε σωστά τη βάρκα ως εδώ. Έχουν καταρρεύσει τα παραμύθια για την ‘’εθνική προσπάθεια για την σωτηρία της χώρας’’. Επιστρατεύεται χυδαιότατα το επιχείρημα: ‘’Εδώ που φτάσαμε, πώς να κάνεις πίσω; Το θέμα είναι να αποτραπούν τα χειρότερα’’. Συνέχεια
Του Δημήτρη Πούλιου
Το 2001 θα ζητηθεί από τον Ken Loach και άλλους κινηματογραφιστές να σκηνοθετήσουν από μία ταινία μικρού μήκους με αφορμή τις επιθέσεις στους Δίδυμους Πύργους. Ο βρετανός σκηνοθέτης επέλεξε να αφιερώσει το φιλμ στην 9/11 του 1973 και την ανατροπή του Αλιέντε. Για τον Loach η εικόνα του «βομβαρδισμού» των Πύργων έφερνε στη μνήμη την εικόνα του βομβαρδισμού της Λα Μονέδα (το Προεδρικό Μέγαρο της Χιλής) και το ξήλωμα μιας ολόκληρης διαδικασίας κοινωνικού μετασχηματισμού, όπως ο ίδιος την αποκαλούσε. Συνέχεια
του Θάνου Ανδρίτσου
«ΑΝΟΙΚΤΕΣ ΣΧΟΛΕΣ» -ΚΛΕΙΣΤΑ ΜΥΑΛΑ
ΜΙΝΤΙΑΚΗ ΛΑΣΠΗ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΟΥ FACEBOOK
Δεκάδες χιλιάδες φοιτητές συζητούν στις συνελεύσεις και αποφασίζουν αγώνα
Τη στιγμή που το φοιτητικό κίνημα εισέρχεται σε ένα νέο γύρο έντονης κινηματικής δυναμικής στα κυβερνητικά επιτελεία έχει σημάνει συναγερμός. Καταλαβαίνουν πως έχει πυροδοτηθεί μια άνευ προηγουμένου αναμέτρηση. Για το λόγο αυτό και αμόλησαν τα κατοικίδια τους στα συγκροτήματα των ΜΜΕ ώστε να συκοφαντήσουν τον φοιτητικό αγώνα. Συνέχεια
Αριστερό Blog aformi Κοίτα τον Ουρανό Σφυροδρέπανο Autonomy against barbarism Βαθύ Κόκκινο Το Βυτίο Για την κοινωνική Αριστερά Clamorous Being disdaimona Nekatomata //ΠαραλληλοΓράφος// Radical Desire Σχολιαστές Χωρίς Σύνορα φτου ξελευτερία!
η Λέσχη 